Ο ΣΦΕΕ αντιδρά στις αποφάσεις της κυβέρνησης για την τροπολογία «Γιατρός για όλους», η οποία περιλαμβάνει ρυθμίσεις για το φάρμακο, τονίζοντας πως με το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε πρόσφατα στη Βουλή, δεν δίνεται κάποια λύση στα τρέχοντα προβλήματα.  Ο ΣΦΕΕ ζητά την άμεση εφαρμογή μέτρων περιορισμού δαπάνης και την απόσυρση των ρυθμίσεων του νόμου μεταξύ άλλων.

Ειδικότερα ολόκληρη η επιστολή προς τον υπουργό Υγείας, Θάνο Πλεύρη, έχει ως εξής:

«Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,

 Η ψήφιση της τροπολογίας που εντάχθηκε στο νόμο «Γιατρός για όλους» εντείνει τον προβληματισμό ολόκληρου του κλάδου μας σχετικά με την αντιμετώπιση που έχει από την κυβέρνηση, δεδομένου ότι οι ψηφισθείσες ρυθμίσεις δεν δίνουν λύση σε κανένα από τα διαχρονικά, μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.

Πιο συγκεκριμένα:

α) Υπάρχει πλήρης έλλειψη αιτιολόγησης των μέτρων που ψηφίστηκαν και ως προς το μέγεθός τους, και ως προς την χρησιμότητα τους, ενώ υπάρχει και ασάφεια στην περιγραφή τους.

β) Για άλλη μια φορά πραγματοποιείται ανακατανομή των επιστροφών από ορισμένες κατηγορίες φαρμάκων σε άλλες, και φυσικά μεταξύ εταιριών.

γ) Δεν λαμβάνονται μέτρα που θα βοηθήσουν στη συγκράτηση της φαρμακευτικής δαπάνης και που θα έπρεπε να είχαν προηγηθεί αυτού του νομοσχεδίου (π.χ. κατάργηση εξίσωσης ΛΤ-ΑΤ για τα γενόσημα, συνταγογράφηση για ανασφάλιστους πολίτες, εφαρμογή περιοριστικών θεραπευτικών πρωτοκόλλων, κλπ.).

δ) Η προσπάθεια να «χρυσωθεί» το χάπι της κατάργησης του CB ανάπτυξης (80/20 σε ΕΟΠΥΥ – 90/10 στα Νοσοκομεία) αποτυγχάνει πλήρως αφού μετατρέπεται σε rebate με «επιλεκτικό» καταλογισμό, χωρίς διασφάλιση για μείωση ή έστω συγκράτηση του συνόλου των επιστροφών.

Την ίδια στιγμή ακυρώνεται στην πράξη η λογική και οι προβλέψεις του πλάνου ανασυγκρότησης (RRF) αφού η πολυαναμενόμενη δέσμευση της κυβέρνησης για μείωση του clawback σε σχέση με τα επίπεδα του 2020, υλοποιείται με την μετατροπή του σε rebate και όχι με μέτρα ελέγχου και συγκράτησης της δαπάνης, όπως υπαγορεύει η λογική της βιωσιμότητας του συστήματος.

Πολιτικές μετατροπής του clawback σε rebate έχουν εφαρμοστεί ξανά στο παρελθόν. Το 2017 μια τέτοιου είδους πολιτική εισήγαγε το περίφημο «πολυώνυμο» των rebates αλλά εκ του αποτελέσματος είναι εμφανές ότι απέτυχε παταγωδώς. Δυστυχώς, η πάροδος του χρόνου δεν συνέβαλε στην εισαγωγή νέων βελτιωμένων πρακτικών.

ε) Δημιουργείται νομοθετική βάση για επιμέρους κλειστούς προϋπολογισμούς που τελικά θα οδηγήσουν και αυτοί σε απλή μεταφορά βαρών μεταξύ κατηγοριών φαρμάκων και εταιριών ενώ δεν υφίσταται τεκμηρίωση για την αναγκαιότητα τους και δημιουργείται μείζων προβληματισμός για τον ορθολογικό καθορισμό του
μεγέθους τους.

Πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι η φαρμακευτική δαπάνη είναι στάσιμη από το 2014 και μετά -για 9 χρόνια τώρα- με εξαίρεση το κονδύλι των εμβολίων.

Την ίδια στιγμή η πλήρης έλλειψη ελέγχου της ζήτησης , δημιουργεί μια ασφυκτική κατάσταση για τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις, αφού στην πράξη καθίστανται οι μόνοι εταίροι στους οποίους καταλογίζεται η υπέρβαση της δαπάνης, η οποία συνεχώς επιδεινώνεται.

Κατανοούμε πλήρως τη δυσχερή οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα εξαιτίας της ενεργειακής κρίσης, αλλά η κατάσταση αυτή, απαιτεί αγαστή συνεργασία και όχι λήψη βιαστικών και μη αιτιολογημένων αποφάσεων που η εφαρμογή τους θα επιφέρει δυνητικά αρνητικές επιπτώσεις στους ασθενείς.

Και αν ακόμη η απόφαση της κυβέρνησης είναι να μην διαθέσει επιπλέον πόρους για τη φαρμακευτική δαπάνη, που με αφορμή την πανδημία οι περισσότερες χώρες της ΕΕ κάνουν ακριβώς το αντίθετο, θα έπρεπε να είναι ουσιαστικά προσανατολισμένη στα μέτρα ελέγχου της δαπάνης και όχι να επαφίεται για πολλοστή φορά στην περαιτέρω επιβάρυνση των εταιρειών.

Ζητάμε:

• Την άμεση εφαρμογή μέτρων περιορισμού δαπάνης
• Την επαρκή χρηματοδότηση του προϋπολογισμού ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες των ασθενών
• Την απόσυρση των ρυθμίσεων του νόμου
• Την ουσιαστική εφαρμογή των όρων του πλάνου ανασυγκρότησης για μείωση του συνόλου των επιστροφών ώστε να υπάρξει πραγματική βελτίωση της κατάστασης για τις επιχειρήσεις του κλάδου και όχι απλά «λογιστική τακτοποίηση» των αριθμών.
• Τη διασφάλιση της διαφάνειας και της προβλεψιμότητας στην επιβολή των μέτρων που θεσπίζονται.

Η κατάσταση οδηγείται σε αδιέξοδο και η Κυβέρνηση θα έχει την κύρια ευθύνη”