Λένε ότι τα σκυλιά μοιάζουν με τους ιδιοκτήτες τους – και μια νέα μελέτη αποδεικνύει ότι αυτό είναι απολύτως αληθές! Συγκεκριμένα, προέκυψε ότι τα γκόλντεν ριτρίβερ και οι άνθρωποι μοιράζονται γονίδια που τα κάνουν πιο επιρρεπή στο άγχος.
Η έρευνα είναι η πρώτη που αποδεικνύει ότι συγκεκριμένα γονίδια που συνδέονται με τη συμπεριφορά των σκύλων συνδέονται επίσης με χαρακτηριστικά όπως η κατάθλιψη και η νοημοσύνη στους ανθρώπους.
Και θα μπορούσε να βοηθήσει τους ιδιοκτήτες να κατανοήσουν ακόμα καλύτερα τα κατοικίδια τους – ειδικά όταν επιδεικνύουν κακή συμπεριφορά.
«Τα ευρήματα είναι πραγματικά εντυπωσιακά – παρέχουν ισχυρές ενδείξεις ότι οι άνθρωποι και τα γκόλντεν ριτρίβερ έχουν κοινές γενετικές ρίζες για τη συμπεριφορά τους», δήλωσε η Δρ Eleanor Raffan, από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.
«Τα γονίδια που εντοπίσαμε επηρεάζουν συχνά τις συναισθηματικές καταστάσεις και τη συμπεριφορά και των δύο ειδών».
Ένα από τα ευρήματα ήταν ότι τα σκυλιά που επιδεικνύουν «μη κοινωνικό φόβο» – όπως το να φοβούνται ή να ανησυχούν για πράγματα όπως τα λεωφορεία ή τις ηλεκτρικές σκούπες – έχουν ένα γονίδιο που στους ανθρώπους προκαλεί ευαισθησία και «επίσκεψη στο γιατρό για άγχος».
Εν τω μεταξύ, ένα γονίδιο που συνδέεται με την «εκπαιδευσιμότητα» στα γκόλντεν ριτρίβερ σχετίζεται με τη νοημοσύνη και την συναισθηματική ευαισθησία στους ανθρώπους.
Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε τον γενετικό κώδικα 1.300 γκόλντεν ριτρίβερ και τον συνέκρινε με τα συμπεριφορικά χαρακτηριστικά κάθε σκύλου, τα οποία αξιολογήθηκαν μέσω ενός λεπτομερούς ερωτηματολογίου που συμπλήρωσαν οι ιδιοκτήτες τους.
Αυτό αποκάλυψε γονίδια που συνδέονταν με χαρακτηριστικά όπως η ευκολία εκπαίδευσης, τα επίπεδα ενέργειας, ο φόβος των ξένων και η επιθετικότητα προς άλλους σκύλους.
Συγκρίνοντας τα ευρήματα με μια παρόμοια ανάλυση σε ανθρώπους, ανακάλυψαν ότι 12 από τα γονίδια των γκόλντεν ριτρίβερ αποτελούν επίσης τη βάση για τα συμπεριφορικά χαρακτηριστικά και τα συναισθήματα των ανθρώπων.
Ένα γονίδιο, το PTPN1, συνδέθηκε με την επιθετικότητα προς άλλα σκυλιά στα γκόλντεν ριτρίβερ και συσχετίστηκε με την νοημοσύνη και την κατάθλιψη στους ανθρώπους.
Ένα άλλο γονίδιο, που εντοπίστηκε σε σκυλιά που φοβούνταν άλλα σκυλιά, επηρεάζει επίσης το αν οι άνθρωποι τείνουν να ανησυχούν για πολύ καιρό μετά από μια αμηχανία ή αν έχουν υψηλές επιδόσεις στην εκπαίδευση.
Η ομάδα αναφέρει ότι τα ευρήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους ιδιοκτήτες να κατανοήσουν τον συναισθηματικό κόσμο των κατοικίδιων ζώων τους και να προσαρμόσουν την εκπαίδευση ή τη φροντίδα τους στις ανάγκες τους.
«Αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η γενετική καθορίζει τη συμπεριφορά, καθιστώντας ορισμένα σκυλιά επιρρεπή στο να βρίσκουν τον κόσμο αγχωτικό», δήλωσε ο πρώτος συγγραφέας Enoch Alex.
«Εάν οι εμπειρίες της ζωής τους επιδεινώσουν αυτό το φαινόμενο, μπορεί να συμπεριφέρονται με τρόπους που ερμηνεύουμε ως κακή συμπεριφορά, ενώ στην πραγματικότητα είναι αγχωμένοι».
Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences, θα μπορούσαν επίσης να έχουν επιπτώσεις στην κτηνιατρική περίθαλψη, ανέφερε η ομάδα.
Η κατανόηση ότι συμπεριφορές όπως ο φόβος σε ένα γκόλντεν ριτρίβερ, για παράδειγμα, προκαλούνται από ένα γονίδιο που συνδέεται με το ανθρώπινο άγχος σημαίνει ότι ένα φάρμακο για τη μείωση του άγχους θα μπορούσε να βοηθήσει.
Έχουν επίσης σημαντικές επιπτώσεις στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα γονίδια καθορίζουν τη συμπεριφορά των σκύλων.
«Αν ο γκόλντεν ριτρίβερ σας κρύβεται πίσω από τον καναπέ κάθε φορά που χτυπάει το κουδούνι της πόρτας, ίσως να έχετε λίγο περισσότερη ενσυναίσθηση αν γνωρίζετε ότι είναι γενετικά προδιατεθειμένος να αισθάνεται ευαίσθητος και άγχος», δήλωσε η Δρ Άννα Μόρος-Νουέβο, η οποία επίσης εργάστηκε στη μελέτη.
Η ομάδα ανέφερε ότι οι σκύλοι μπορεί να μοιράζονται μερικές από τις ψυχολογικές προκλήσεις που σχετίζονται με τη σύγχρονη ζωή.
«Τα κατοικίδια ζώα μας μπορεί να είναι εξαιρετικά μοντέλα για ορισμένες ψυχιατρικές παθήσεις του ανθρώπου που σχετίζονται με συναισθηματικές διαταραχές», δήλωσε ο καθηγητής Ντάνιελ Μιλς, ειδικός σε θέματα προβληματικής συμπεριφοράς των ζώων στο Πανεπιστήμιο του Λίνκολν, ο οποίος επίσης συμμετείχε στη μελέτη.
Πηγή: Daily Mail





