Όλο και περισσότερες μαμάδες στο δυτικό κόσμο που προσπαθούν να συνδυάσουν μητρότητα, έλλειψη χρόνου και άσκηση, συνδυάζουν την βόλτα του μικρού με το καρότσι με τρέξιμο. Πόσο καλή είναι όμως αυτή η επιλογή άσκησης για τη μυοσκελετική υγεία;
Οι περισσότεροι κανονισμοί σχετικά με τα καροτσάκια εστιάζουν στην ασφάλεια και την άνεση του παιδιού. Αλλά τι γίνεται με τον ενήλικες χρήστες; Οι τραυματισμοί όπως οι κακώσεις της κνήμης, τα κατάγματα από καταπόνηση και το γόνατο του δρομέα, είναι συνηθισμένοι σε όλους τους δρομείς. Όταν στην εξίσωση μπαίνει και το σπρώξιμο, μια σημαντική αλλαγή στη μηχανική του τρεξίματος, όπως λένε οι ειδικοί, αυξάνονται οι πιθανότητες τέτοιων τραυματισμών.
Παλιότερες έρευνες έχουν δείξει ότι το σπρώξιμο ενός καροτσιού αναγκάζει τον δρομέα να σκύβει περισσότερο προς τα εμπρός και να αλλάζει τη στάση του ισχίου του. Επίσης, ότι αναγκαστικά επιβραδύνει και κάνει μεγαλύτερα βήματα όταν σπρώχνει ένα καροτσάκι.
Σε νέα έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την Allison Altman Singles και τον Joe Mahoney στο Biomechanics and Gait Evaluation Laboratory, ή BaGEL, στο Penn State Berks, επιστρατεύτηκαν υγιείς ενήλικες δρομείς που έτρεξαν με ή χωρίς καρότσι.
Οι κινήσεις τους καταγράφηκαν με ειδική τεχνολογίας αντίστοιχη με αυτή που χρησιμοποιείται στα βιντεοπαιχνίδια και τις ταινίες του Χόλιγουντ. Κάθε δρομέας ολοκλήρωσε δοκιμές πάνω σε μια πλάκα μέτρησης δύναμης, η οποία κατέγραψε την πρόσκρουση κάθε βήματος.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το τρέξιμο με καρότσι έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του. Αυξάνει ορισμένους παράγοντες κινδύνου για τραυματισμούς από υπερβολική χρήση, ενώ μειώνει άλλους.
Πώς διαφοροποιούνται οι κίνδυνοι τραυματισμού
Σε γενικές γραμμές, οι δρομείς με καρότσι είχαν μικρότερη πρόσκρουση ανά βήμα – η μέτρηση αυτή αναφέρεται στη δύναμη της σύγκρουσης μεταξύ του ποδιού και του εδάφους. Οι δρομείς παρουσίασαν 16% μικρότερη δύναμη πρόσκρουσης όταν έσπρωχναν ένα καρότσι.
Η πίεση προς τα κάτω στο τιμόνι ανακατευθύνει μέρος της πρόσκρουσης στους τροχούς του καροτσιού, μειώνοντας το φορτίο στα πόδια. Αυτή η μικρότερη δύναμη πρόσκρουσης μειώνει τον κίνδυνο συνηθισμένων τραυματισμών, όπως συνδρόμο κνημιαίου πόνου, γόνατο δρομέα και καταγμάτων από καταπόνηση.
Διαπιστώθηκε επίσης αύξηση κατά 36% στη στρέψη, δηλαδή το στρεπτικό φορτίο που παράγεται μεταξύ του ποδιού και του εδάφους. Αυτή η αύξηση είναι ανησυχητική, καθώς η στρεπτική καταπόνηση συμβάλλει στα κατάγματα από καταπόνηση στο κάτω μέρος του ποδιού, ένας συνηθισμένος τραυματισμός που εμφανίζεται στους δρομείς μεγάλων αποστάσεων.
Το κράτημα του τιμονιού περιορίζει το εύρος της κίνησης των χεριών και της περιστροφής του θώρακα του δρομέα, που συνήθως εξισορροπεί τη στρέψη σε κάθε βήμα. Επιπλέον, ο έλεγχος και η διατήρηση της κατεύθυνσης του καροτσιού αυξάνουν περαιτέρω αυτή τη στρεπτική δύναμη.
Η μελέτη επιβεβαίωσε ότι το τρέξιμο με καροτσάκι μπορεί επίσης να προκαλέσει μεγαλύτερη κλίση του σώματος προς τα εμπρός. Οι προπονητές τρεξίματος συνιστούν συνήθως μια ελαφριά κλίση προς τα εμπρός, αλλά με το καροτσάκι, οι δρομείς κλίνουν έξι μοίρες περισσότερο προς τα εμπρός. Αυτή η μετατόπιση επηρέασε τη θέση των ποδιών τους και έσπρωξε το κέντρο βάρους τους προς τα εμπρός. Μελέτες έχουν δείξει ότι μια τέτοια μετατόπιση μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο τραυματισμών.
Οδηγός ασφαλούς τρεξίματος με καροτσάκι
Τι μπορείτε να κάνετε για να ελαχιστοποιήσετε τον κίνδυνο τραυματισμού αν τρέχετε με καρότσι;
Προσαρμόστε το βήμα και τη στάση σας. Μειώστε ελαφρώς το βήμα σας και προσπαθήστε να διατηρήσετε μια ουδέτερη στάση. Αποφύγετε να σκύβετε πολύ προς τα εμπρός, ειδικά όταν τρέχετε ανηφορικά.
Η επιλογή του σωστού καροτσιού μπορεί επίσης να μειώσει την πιθανότητα τραυματισμού. Αναζητήστε μοντέλα με ρυθμιζόμενα τιμόνια και ελαφρύτερο σκελετό. Αν το καρότσι είναι πολύ χαμηλό, μπορεί να σας αναγκάζει να σκύβετε προς τα εμπρός.