H επιστροφή των λύκων στο Εθνικό Πάρκο του Γελοουστουν το 1995 έκανε δημοφιλή την ιδέα της επαναφοράς χαμένων ειδών σε μοντέρνα φυσικά περιβάλλοντα. Αν και οι επιστήμονες ακόμα προσπαθούν να καταλάβουν πλήρως τις οικολογικές συνέπειες, η επαναφορά του λύκου πιθανώς ωφέλησε τα άλλα είδη. Ωστόσο, αυτό το project έλαβε μέρος σε πολύ προστατευμένο περιβάλλον. Πολλές από τις περιοχές όπου επιστήμονες επιχειρούν να επανασυστήσουν μεγάλα άγρια ζώα - είτε πρόκειται για λύγκες στη Βρετανία είτε για τσιτάχ στην Ινδία - είναι πιο κοντά σε τοποθεσίες που ζουν οι άνθρωποι με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την συμβίωσή τους.

Στη Νότια Κορέα, μία χώρα με παρόμοιο μέγεθος και πυκνότητα πληθυσμού με την Αγγλία, οι οικολόγοι βρίσκονται εν μέσω μίας διαδικασίας αποκατάστασης του πληθυσμού της τοπικής αρκούδας. Μιλάμε για τις ασιατικές μαύρες αρκούδες ή αλλιώς τις αρκούδες φεγγαριού. Αν και είναι ελαφρώς μικρότερες από τις βορειοαμερικάνικες αρκούδες, παραμένουν μεγάλα άγρια ζώα, ικανά να προκαλέσουν φόβο και να θέσουν σε κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή και περιουσία.

Μέχρι τη δεκαετία του 1990, το Εθνικό Πάρκο Jirisan, μια ορεινή περιοχή στα νότια της Κορεατικής Χερσονήσου, είχε γίνει το τελευταίο μέρος που μπορούσες να βρεις μία Ασιάτικη μαύρη αρκούδα στη Νότια Κορέα. Ένα πρόγραμμα εξάλειψης από το αποικιακό ιαπωνικό καθεστώς των αρχών του 20ού αιώνα και το κυνήγι μετά την ανεξαρτησία το 1945 σήμαινε ότι οι αρκούδες βίωσαν πολύ δύσκολες στιγμές. Στο τέλος του αιώνα, θεωρήθηκε ότι είχαν απομείνει μόνο πέντε άγριες αρκούδες στη χώρα και το είδος βρισκόταν στο χείλος της εξαφάνισης στη Νότια Κορέα .

Αυτές όμως δεν ήταν οι μόνες αρκούδες στη χώρα. Ένας μεγάλος πληθυσμός παρέμεινε σε αγροκτήματα που παράγουν χολή και μέρη του σώματος, τα οποία χρησιμοποιούνται στην παραδοσιακή ιατρική και φέρουν κρέας. Από τη δεκαετία του 1990, η Νότια Κορέα έχει καταργήσει το εμπόριο αρκούδων, αλλά ο υπόλοιπος πληθυσμός περίπου 380 αιχμάλωτων αρκούδων εξακολουθεί να ξεπερνά ουσιαστικά αυτούς που βρίσκονται στην άγρια ​​φύση (περίπου 70 το 2021 ).

Αυτές οι αρκούδες στις φάρμες έμοιαζαν με την ιδανικά ζώα για να χτιστεί ξανά ο άγριος πληθυσμός. Αλλά οι αρκούδες πιθανότατα ανήκαν σε μια σειρά διαφορετικών υποειδών και υπήρχε κίνδυνος νε μεταφέρουν ασθένειες. Επίσης, η χρόνια φροντίδα τους από ανθρώπους σήμαινε επίσης ότι οι αρκούδες θα μπορούσαν να αναζητήσουν επαφή - και να προκαλέσουν σύγκρουση - με τους πολίτες. Έτσι, αντ΄αυτού, οι αρκούδες εισήχθησαν από την Κίνα, τη Ρωσία και τη Βόρεια Κορέα. Το 2004, τα πρώτα έξι μικρά αρκουδάκια βρέθηκαν στο Jirisan.

Γιατί πέτυχε το πρόγραμμα αρκούδων της Νότιας Κορέας;

Ουδέποτε δόθηκαν μεγάλες υποσχέσεις για το χτίσιμο μίας σχέσης ανάμεσα στους ανθρώπους και το φυσικό κόσμο. Αντ΄ αυτού, οι οικολόγοι, στη Νότια Κορέα έθεσαν ένα ταπεινό αρχικό στόχο: να επιστρέψουν 50 αρκούδες σε μία προστατευμένη περιοχή.

Οι ήπιες απελευθερώσεις, στις οποίες οι αρκούδες διατηρούνται σε μια στάνη για να προσαρμοστούν στο περιβάλλον τους πριν αφεθούν ελεύθερες και η εκτεταμένη παρακολούθηση των αρκούδων μετά την απελευθέρωση, βοήθησε στην αύξηση της πιθανότητας επιβίωσης κάθε αρκούδας. Αρκούδες που απομακρύνθηκαν πολύ μακριά επέστρεψαν στο εθνικό πάρκο.

Η αιχμαλωσία εκτροφής, υποστηριζόμενη από εντυπωσιακή κτηνιατρική εμπειρία, βοήθησε επίσης τον πληθυσμό να αυξηθεί. Ένα ορόσημο αφορούσε την πρώτη επιτυχημένη χρήση τεχνητής γονιμοποίησης στον κόσμο σε αυτό το γένος της αρκούδας, ένα όφελος για τη διατήρηση της γενετικής ποικιλομορφίας σε έναν μικρό πληθυσμό. Οι αρκούδες που τραυματίστηκαν από παγίδες ή από τροχαία ατυχήματα στο δρόμο επέστρεψαν επίσης με επιτυχία στη φύση .

Έτσι, επιτεύχθηκε υπέρβαση του αρχικού στόχου των 50 αρκούδων και ο πληθυσμός ανέρχεται πλέον στους 70 . Μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι ορισμένες αρκούδες είχαν τώρα διασκορπιστεί σε ολόκληρη τη Νότια Κορέα, υποδηλώνοντας ότι το Εθνικό Πάρκο Jirisan μπορεί να πλησιάζει στο όριο των αρκούδων που μπορεί να συντηρήσει. Αυτό παρουσιάζει νέες προκλήσεις.

Μέχρι στιγμής, οι οικολόγοι έχουν καταφέρει να μειώσουν τη σύγκρουση μεταξύ αρκούδων και ανθρώπων και να στηρίξουν την υποστήριξη για την αποκατάσταση αρκούδων στο Εθνικό Πάρκο Jirisan με εκπαιδευτικά προγράμματα, παρουσιάσεις για κατοίκους και πεζοπόρους και ένα κέντρο όπου οι επισκέπτες μπορούν να μάθουν για το πρόγραμμα επαναφοράς.

Οι νέες προκλήσεις που παρουσιάζονται

Η εμφάνιση αρκούδων εκτός του εθνικού πάρκου εξακολουθεί να προσελκύει κάλυψη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η οποία μπορεί να εμποδίσει τις προσπάθειες καλλιέργειας ανοχής και να διατηρήσει έναν λογικό διάλογο με το κοινό σχετικά με την πραγματικότητα της ζωής παράλληλα με τις αρκούδες. Οι άνθρωποι που τρώνε αρκούδες παραμένουν ένα ζήτημα, όπως και το παράνομο κυνήγι, το οποίο μπορεί να τραυματίσει σοβαρά τις αρκούδες. Καθώς η Νότια Κορέα φτάνει στο επόμενο στάδιο του προγράμματος επανεισαγωγής, είναι η χώρα έτοιμη να δεχτεί αρκούδες εκτός μιας προστατευόμενης περιοχής;

Θα είναι συναρπαστικό να ακολουθήσουμε αυτές τις αρκούδες τα επόμενα χρόνια καθώς οι οικολόγοι αντιμετωπίζουν αυτά τα ερωτήματα. Και οι ασιατικές μαύρες αρκούδες είναι μόνο η αρχή. Η Νότια Κορέα από τότε έχει καθιερώσει προγράμματα για την αποκατάσταση της κόκκινης αλεπούς , η οποία είναι εκπληκτικά σπάνια στη χώρα, και τα γκοράλ , ένα θηλαστικό που μοιάζει με κατσίκα και του οποίου οι πληθυσμοί έχουν εξαντληθεί από τη λαθροθηρία και την απώλεια ενδιαιτημάτων.

Αυτά τα προγράμματα θα αντιμετωπίσουν προκλήσεις, αλλά η Νότια Κορέα έχει δείξει σημαντική εμπειρογνωμοσύνη στον τομέα της επαναφοράς θηλαστικών. Εξειδίκευση από την οποία θα μπορούσαν να μάθουν και άλλες χώρες.

ΠΗΓΗ: theconversation