Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών έχουν προσδιορίσει τις έγκυες γυναίκες ως ευάλωτο πληθυσμό. Εάν μολυνθεί, είναι πιο πιθανό να νοσηλεύονται και απαιτούν μηχανική υποστήριξη και τον κίνδυνο πρόωρου τοκετού ανεβαίνει.

Οι κίνδυνοι

Οι θετικές εγκυμοσύνες COVID-19 έχουν συνδεθεί με ανωμαλίες στον πλακούντα. Αυτές οι ανωμαλίες επηρεάζουν δυνητικά την παροχή οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών στο έμβρυο. Η μακροχρόνια επίδραση του ιού στο αναπτυσσόμενο παιδί δεν είναι ακόμη γνωστή.

Φαίνεται απίθανο, ωστόσο, ότι ένα αναπτυσσόμενο έμβρυο μπορεί να κολλήσει COVID-19 από μολυσμένη μητέρα του. Η COVID-19 χρειάζεται ένα μόριο υποδοχέα να προκαλέσει μόλυνση. Μια πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι ο πλακούντας περιέχει πολύ χαμηλά επίπεδα των μορίων που απαιτούνται για τη δημιουργία του υποδοχέα. Αυτό το εύρημα μπορεί να εξηγήσει γιατί ο ιός βρίσκεται σπάνια σε νεογνά με COVID-19-θετικές μητέρες.

Υπάρχουν και άλλες ανησυχίες, ωστόσο, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων του στρες στην μέλλουσα μητέρα. Οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με το άγχος σε καθημερινή βάση. Η φυσιολογική αντίδραση στο στρες είναι γνωστή. Οδηγεί στην απελευθέρωση των ορμονών στην κυκλοφορία του αίματος, κυρίως κορτιζόλης. Ακόμη και στην εγκυμοσύνη, κάποιο άγχος είναι απαραίτητο. Κατά τη διάρκεια μιας τυπικής εγκυμοσύνης, η μητρική κορτιζόλη αυξάνεται κατά δύο έως τέσσερις φορές. Αυτό είναι φυσιολογικό και κρίσιμο για την ανάπτυξη των συστημάτων οργάνων στο έμβρυο, όπως οι πνεύμονες, το ήπαρ και το κεντρικό νευρικό σύστημα.

Ωστόσο, οι άνθρωποι ανταποκρίνονται διαφορετικά σε πανομοιότυπες αγχωτικές καταστάσεις για πολλούς λόγους. Η νεαρή ηλικία, οι φυλετικές και εθνοτικές ανισότητες, η κακή εκπαίδευση, η κακή προετοιμασία για την εγκυμοσύνη και το ιστορικό τραύματος είναι μερικοί παράγοντες που μπορούν να επιδεινώσουν τις επιπτώσεις του στρες. Για να καταστεί το άγχος ανεκτή, επαρκής κοινωνική στήριξη, η πρόσβαση σε υποστηρικτικούς πόρους και η οικονομική σταθερότητα είναι απαραίτητες.

Διαφορετικά, η συνεχής έκθεση σε σημαντικό στρες οδηγεί σε αδυσώπητη ενεργοποίηση της απόκρισης στο στρες. Χρόνιο στρες, ή τοξικό στρες, σε έγκυες γυναίκες έχει συνδεθεί με επιπλοκές όπως ο διαβήτης κύησης, μειωμένη ανάπτυξη του εμβρύου, χαμηλό βάρος γέννησης, νευροαναπτυξιακά προβλήματα και προκαλαμψία (υψηλή αρτηριακή πίεση).

Η έλλειψη ελέγχου και πληροφοριών κάνει το άγχος χειρότερο. Πράγματα όπως το να μην γνωρίζουμε πόσο καιρό το άγχος θα διαρκέσει και πόσο έντονο θα είναι θα προσθέσει στα επίπεδα άγχους μιας εγκύου γυναίκας και της νέας μητέρας.

Ως μέρος της μελέτης COVID-19 και Περιγεννητικής Εμπειρίας, ερευνητές ακολούθησαν γυναίκες που αναμένουν ή έχουν γεννήσει κατά τη διάρκεια της πανδημίας για να κατανοήσουν πώς επηρεάζονται από το στρες που σχετίζεται με την πανδημία. Μια αρχική ανασκόπηση των δεδομένων από πάνω από 500 γυναίκες Όρεγκον αποκαλύπτει ότι είναι σημαντικά στρεσαρισμένες: τα επίπεδα της αναφερόμενης κατάθλιψης και άγχους είναι ανησυχητικά.

Περίπου το 75% λέει ότι η πανδημία έχει ακραίες επιπτώσεις στην καθημερινή τους ζωή. Το άγχος ισχυρίζονται πως είναι από την κοινωνική απομόνωση, τη μοναξιά, τις αλλαγές στις νοσοκομειακές διαδικασίες, τις ανησυχίες για τη μεταγεννητική φροντίδα και την έλλειψη κοινωνικής στήριξης, επειδή πρέπει να καραντίνα.

Τα καλά νέα: προγεννητικό στρες κατά τη διάρκεια της πανδημίας μπορεί να μειωθεί. Ένα ισχυρό δίκτυο κοινωνικής υποστήριξης είναι ζωτικής σημασίας. οι φίλοι και η οικογένεια χρειάζονται καθώς οι νέοι γονείς εξαντλούνται και είναι ευάλωτοι στην κατάθλιψη μετά τον τοκετό. Αν και το COVID-19 καθιστά την προσωπική υποστήριξη δύσκολη, αν όχι αδύνατη, η τεχνολογία – όπως το Facetime και το Zoom – μπορεί να είναι ένας σύνδεσμος. Μια υγιεινή διατροφή, επαρκής ύπνος και άσκηση επίσης να βοηθήσει.

Γιατί αυτές οι γυναίκες χρειάζονται περισσότερη βοήθεια από ποτέ

Οι κοινοτικές εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας με έγκυες πελάτες μπορούν να μειώσουν το άγχος διασφαλίζοντας ότι ικανοποιούνται οι βασικές ανάγκες. Δεν είναι πλέον ότι μόνο τα τρόφιμα, τη στέγαση και την ασφάλιση. Οι ανάγκες που θεωρούνταν κάποτε extras, όπως η υπηρεσία διαδικτύου, είναι πλέον απαραίτητες.

Δυστυχώς - και αφήνοντας το διαδίκτυο στην άκρη - ομοσπονδιακά προγράμματα για να βοηθήσει την πρόσβαση στα τρόφιμα, τη στέγαση,και την ασφάλιση ποικίλλουν ευρέως από το ένα κράτος στο άλλο. Χωρίς μια ενιαία ομοσπονδιακή εντολή, οι κοινωνικές ανισότητες υγείας αυξάνονται ακόμα περισσότερο.

Ο νόμος περί οικογενειακής και ιατρικής άδειας προσφέρει 12 εβδομάδες άδειας με προστασία της εργασίας. Αλλά είναι άμισθο και ισχύει μόνο αν εργάζεστε σε μια εταιρεία με περισσότερους από 50 υπαλλήλους. Πολλές οικογένειες, και ιδιαίτερα ανύπαντρες μητέρες, αρνούνται αυτή την προσφορά. Χρειάζονται το εισόδημα. Η γονική άδεια συνδέεται με υγιέστερα βρέφη· έχουν καλύτερα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα καθώς αναπτύσσονται. Μια επένδυση στη γονική άδεια θα εξοικονομούσε μακροπρόθεσμα χρήματα.

Η αναδιάρθρωση των εθνικών πολιτικών για την κάλυψη βασικών αναγκών μπορεί να συμβάλει στη μείωση των προκλήσεων που αντιμετωπίζει αυτή η ομάδα που δεν εξυπηρετείται επαρκώς. Χωρίς αυτή την υποστήριξη, το άγχος από το COVID-19 θα μπορούσε να αφήσει μια μακροχρόνια, πολλαπλών γενεών αντίκτυπο στις έγκυες ζευγάρια και τα παιδιά τους.