Όποιος όταν ερωτεύεται, «ξεχνάει» να φάει, ας σηκώσει το χέρι ψηλά…πολλοί είμαστε, σωστά; Ειδικά όταν κάποιος βιώνει τα δύο -θεωρητικά- πρώτα από τα τρία στάδια του έρωτα, την επιθυμία και την έλξη, στην ουσία βρίσκεται σε μια κατάσταση προσωρινής αλλαγής της λειτουργίας μυαλού και σώματος, λένε οι ειδικοί, όπου καμία προσπάθεια αναχαίτησης των συναισθημάτων δεν λειτουργεί. Τότε, είμαστε και επίσημα, ερωτευμένοι.
Παρόλο που υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους η έλξη για κάποιον μπορεί να επηρεάσει το μυαλό και το σώμα, ένας από τους πιο συνηθισμένους είναι ο αντίκτυπός στην όρεξη. Και ο μηχανισμός αυτής της επίδρασης δεν οφείλεται μόνο στα νέα συναισθήματα που μας κατακλύζουν, σύμφωνα με τις σχετικές έρευνες.
Το 2019, η επιφανής ανθρωπολόγος Δρ. Helen Fisher, μίλησε στο περιοδικό BrainWorld για μια μελέτη που διεξήγαγε η ίδια και η ομάδα της. Μελέτησαν άτομα που ήταν, όπως η ίδια τα χαρακτήρισε, «τρελά ερωτευμένα» χρησιμοποιώντας μαγνητικό τομογράφο για να παρακολουθήσουν ποια μέρη του εγκεφάλου τους πιθανώς επηρεάζονταν περισσότερο λόγω της συναισθηματικής τους κατάστασης. Ένα από τα σημαντικότερα συμπεράσματα τους ήταν τότε η διαπίστωση ότι η ορμόνη ντοπαμίνη παράγεται πολύ κοντά στον υποθάλαμο, την περιοχή που μεταξύ άλλων ελέγχει τη ρύθμιση της δίψας και της πείνας.
«Η δίψα και η πείνα σε κρατούν ζωντανό, και η ρομαντική αγάπη σου επιτρέπει να στείλεις το DNA σου στο μέλλον. Έτσι, τελικά, η αγάπη είναι και αυτή μέρος του μηχανισμού επιβίωσης», είχε δηλώσει τότε η Fisher.
Η κορτιζόλη και ο ρόλος της
Η έκφραση «πεταλούδες στο στομάχι» που τόσο συχνά χρησιμοποιείται για να περιγράψει το πώς νιώθουμε όταν είμαστε ερωτευμένοι, κάθε άλλο παρά τυχαία είναι. Σύμφωνα με έρευνα του 2015 που δημοσιεύτηκε από την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, κατά τη διάρκεια της αρχικής περιόδου μιας ερωτικής σχέσης τα επίπεδα κορτιζόλης αυξάνονται κατακόρυφα. Αυτό προκύπτει ως ένας βιολογικός μηχανισμός αντιμετώπισης από τον οργανισμό όλων αυτών των ξαφνικών ερεθισμάτων που επηρεάζουν το μυαλό και το σώμα.
Καθώς η κορτιζόλη αυξάνεται, τα επίπεδα σεροτονίνης μειώνονται, γεγονός που επηρεάζει με τη σειρά του τα συναισθήματα άγχους και στρες.
«Η ναυτία (που νιώθουν οι ερωτευμένοι) μπορεί στην πραγματικότητα να είναι αποτέλεσμα της ορμόνης του στρες, της κορτιζόλης, που συσπά τα αιμοφόρα αγγεία στο στομάχι μας, κάνοντάς μας να νιώθουμε άρρωστοι», εξηγεί η κλινική σεξολόγος και θεραπεύτρια γάμου και οικογένειας, Kat Van Kirk, PhD και προσθέτει: «Είναι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου που σβήνει κάθε επιθυμία μας για φαγητό, ακόμα και το αγαπημένο μας, όπως ακριβώς θα γινόταν σε οποιαδήποτε άλλη αγχωτική περίοδο της ζωής μας».
Είναι θέμα προτεραιοτήτων...
Η κορτιζόλη και η επίδραση της στην όρεξη μας, δεν είναι βέβαια η μόνη ορμόνη που μπλέκει στα πόδια μας όταν είμαστε ερωτευμένοι, επηρεάζοντας την σχέση μας με το φαγητό. Όπως επισημαίνει ο ο ψυχίατρος Lamont Moss, «η οξυτοκίνη απελευθερώνει ντοπαμίνη, η ντοπαμίνη οδηγεί στην απελευθέρωση ενδορφινών, και αυτές είναι που μας κάνουν να νιώθουμε τόσο καλά».
Και για να αντιληφθούμε πόσο... καλά είναι αυτό το “καλά”, μια μελέτη του 2017 που δημοσιεύτηκε στο Philosophy, Psychiatry & Psychology συνέκρινε την επίδραση της αγάπης στον εγκέφαλο μας με την αντίστοιχη που έχει στο σώμα η χρήση κοκαΐνης.
«Η ντοπαμίνη μπορεί να μας παρακινήσει να αντιδρούμε με συγκεκριμένο τρόπο», εξηγεί ο Moss. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο εύκολο να μένουμε ξύπνιοι μέχρι το ξημέρωμα όταν μιλάμε με τον άνθρωπο που μας ελκύει ή να παίρνουμε ριψοκίνδυνες αποφάσεις που στο παρελθόν δεν θα τολμούσαμε.
Και καθώς όλα αυτά συμβαίνουν, ξαφνικά το φαγητό περνάει σε δεύτερη μοίρα επειδή υπάρχει μια νέα, βασική προτεραιότητα: αυτός ο ξεχωριστός άλλος που προέκυψε στη ζωή μας.
Ευτυχώς, πάντως, λένε οι ειδικοί, η φάση που όλα είναι σε δεύτερη μοίρα όταν ερωτευόμαστε, δεν είναι μόνιμη. Ένα πρωί ξυπνάμε και συνειδητοποιούμε ότι δεν έχουμε φάει εδώ και μέρες και -ω, τι έκπληξη!- πεινάμε. Το αντίθετο, θα ήταν μια βιολογική καταστροφή για τον οργανισμό, και σίγουρα κανείς δεν θα είχε την ευκαιρία να συνεχίσει να είναι ερωτευμένος αν λιμοκτονούσε τον εαυτό του μέχρι τέλους...
Όσο για το ερώτημα για το αν μπορούμε να αποφύγουμε όλο αυτό το ορμονικό χάος που δημιουργείται όταν ερωτευόμαστε, οι επιστήμονες μάλλον μειδιούν… ποιος θα ήταν εξαρχής ο λόγος, τότε, αν θα έπρεπε να “προφυλάξουμε” τον εαυτό μας από την επίδραση του έρωτα; θα χάναμε όλη την διασκέδαση... σωστά;
Πηγή: Healthdigest.com