Το να είσαι οργανωτικός, δραστήριος και εξυπηρετικός δεν σε κάνει μόνο καλύτερο άνθρωπο, αλλά μπορεί να σε βοηθήσει και να ζήσεις περισσότερο. Από την άλλη πλευρά, το να είσαι συχνά αγχωμένος, ανήσυχος ή κακοδιάθετος μπορεί να συνδέεται με μικρότερη διάρκεια ζωής.

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι τα ευρήματά τους, τα οποία δημοσιεύτηκαν στο Journal of Psychosomatic Research, θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους γιατρούς να αναπτύξουν εργαλεία για την πρόβλεψη των κινδύνων για την υγεία, βασιζόμενα όχι μόνο στην αρτηριακή πίεση και τη χοληστερόλη, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο κάποιος τείνει να σκέφτεται, να αισθάνεται και να συμπεριφέρεται.

Ο René Mõttus, ψυχολόγος και συν-συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε: «Αντί να εξετάζουμε ευρείς, γενικούς τύπους προσωπικότητας, όπως εξωστρεφής ή ευσυνείδητος, εστιάσαμε σε μεμονωμένους περιγραφικούς παράγοντες: τον ακριβή τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι μιλούσαν για τον εαυτό τους όταν συμπλήρωναν τυποποιημένα ερωτηματολόγια προσωπικότητας».

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου δήλωσε ότι τα «αξιόπιστα» ευρήματα της μελέτης έδωσαν την πρώτη ένδειξη ότι αυτές οι μικρές, συγκεκριμένες περιγραφές του εαυτού μας θα μπορούσαν να προβλέπουν σιωπηλά ποιος θα ζήσει περισσότερο.

«Η λέξη «ενεργός» ήταν η πιο εντυπωσιακή», είπε ο Mõttus. «Οι συμμετέχοντες που περιέγραψαν τον εαυτό τους με αυτόν τον τρόπο είχαν σημαντικά μικρότερη πιθανότητα να πεθάνουν κατά τη διάρκεια της περιόδου της μελέτης – με 21% χαμηλότερο κίνδυνο, ακόμη και όταν λήφθηκαν υπόψη η ηλικία, το φύλο και οι ιατρικές παθήσεις».

Τα χαρακτηριστικά της ζωντάνιας, της οργάνωσης, της υπευθυνότητας, της εργατικότητας, της σχολαστικότητας και της εξυπηρετικότητας ακολουθούσαν από κοντά. Η έρευνα κάλυψε περισσότερους από 22.000 ενήλικες σε τέσσερις μεγάλες μελέτες με περίοδο παρακολούθησης από έξι έως 28 χρόνια.

Ο Páraic O’Súilleabháin, ένας άλλος συν-συγγραφέας και αναπληρωτής καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Limerick στην Ιρλανδία, δήλωσε: «Η σημασία αυτής της μελέτης έγκειται στην ακρίβειά της. Η μελέτη μας δείχνει ότι η προσωπικότητα δεν λειτουργεί μόνο ως γενική επιρροή, αλλά ως ένα σύνολο συγκεκριμένων συμπεριφορών και στάσεων – και αυτά τα ατομικά χαρακτηριστικά έχουν μετρήσιμο αντίκτυπο στη μακροζωία».

Ο Mõttus δήλωσε: «Οι άνθρωποι μπορούν να είναι εξίσου ευσυνείδητοι ή εξωστρεφείς με διαφορετικούς τρόπους. Αυτές οι λεπτές διαφορές είναι που έχουν σημασία – πιθανώς ακόμη και για το πόσο καιρό ζούμε».

Προγνωστικό εργαλείο

Είπε ότι η μελέτη διαπίστωσε ότι αυτά τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά προέβλεπαν τους κινδύνους θνησιμότητας καλύτερα από τα πέντε ευρύτερα χαρακτηριστικά που χρησιμοποιούνται συνήθως για να συνοψίσουν την προσωπικότητα: ειλικρίνεια, ευσυνειδησία, εξωστρέφεια, ευγένεια και νευρωτισμός.

«Όταν προστίθενται, οι λεπτές διαφορές έχουν μεγαλύτερη προγνωστική ισχύ από τα ευρύτερα χαρακτηριστικά στα οποία τεχνικά ανήκουν», είπε ο Mõttus.

Ενώ τα θετικά χαρακτηριστικά βοήθησαν τους ανθρώπους να ζήσουν περισσότερο, η μελέτη διαπίστωσε ότι τα αντίθετα συναισθήματα τους φάνηκαν να έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα: οι άνθρωποι που βαθμολόγησαν τον εαυτό τους υψηλά σε τάσεις που συνδέονται με νευρωτισμό – όπως το να είναι κακοδιάθετοι, ανήσυχοι ή να αναστατώνονται εύκολα – ήταν πιο πιθανό να πεθάνουν νωρίτερα.

Ωστόσο, προτού κάποιος βιαστεί να ξαναγράψει την προσωπικότητά του, οι συγγραφείς έσπευσαν να τονίσουν ότι τα ευρήματά τους δεν είναι αιτιολογικά: δεν είστε καταδικασμένοι να πεθάνετε νωρίς επειδή ανησυχείτε υπερβολικά, ούτε να ζήσετε για πάντα επειδή δεν χάνετε ποτέ μια προθεσμία.

«Η έρευνά μας υποδηλώνει ότι η προσωπικότητα μπορεί να διαδραματίσει επικουρικό ρόλο – έναν ρόλο που υποτιμάται στην ιατρική και τη δημόσια υγεία», δήλωσε ο O’Súilleabháin.

Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι ο τρόπος ζωής και κλινικοί παράγοντες όπως το κάπνισμα, ο ΔΜΣ, η σωματική δραστηριότητα και οι χρόνιες ασθένειες ευθύνονται για μερικές, αλλά όχι για όλες τις διαφορές μεταξύ προσωπικότητας και διάρκειας ζωής.

«Αυτό σημαίνει ότι το να είσαι «οργανωμένος» μπορεί να βοηθά τους ανθρώπους να ακολουθούν ρουτίνες που βελτιώνουν την υγεία, αλλά μπορεί επίσης να αντανακλά την υποκείμενη ψυχολογική ανθεκτικότητα ή τις κοινωνικές συνήθειες που συμβάλλουν σε μια μακρύτερη ζωή», είπε ο O’Súilleabháin.

Πηγή: Guardian