Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ετοιμάζεται να εγκρίνει επίσημα φάρμακα για την απώλεια βάρους, προκειμένου να αντιμετωπίσει για πρώτη φορά την παχυσαρκία στους ενήλικες.
Η ανατροπή αυτή από τη διαρροή υπομνήματος που περιήλθε σε γνώση του Reuters, αφού ο οργανισμός είχε προηγουμένως δηλώσει ότι δεν μπορούσε να συστήσει τα φάρμακα αυτά, επειδή δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις τους.
Η σύσταση, η οποία θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει στην προσθήκη των φαρμάκων αυτών στον κατάλογο των βασικών φαρμάκων, ενδέχεται να τα καταστήσει τα φάρμακα πιο ευρέως διαθέσιμα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Με πάνω από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους παγκοσμίως να αγωνίζονται με την πάθηση, ο ΠΟΥ καλεί για άμεση δράση.
Ωστόσο, τα φάρμακα κατά της παχυσαρκίας — γνωστά και ως γλυκανόμορφα πεπτίδια-1 — δεν είναι χωρίς κινδύνους και έχουν επίσης συνδεθεί με μια σειρά ανησυχητικών παρενεργειών.
Ο οργανισμός ζητά επίσης να ληφθούν μέτρα για να καταστούν τα φάρμακα διαθέσιμα σε χώρες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα, όπου επίσης υπάρχει επιδημία παχυσαρκίας.
Ωστόσο, εκφράζονται ανησυχίες για το κόστος, το οποίο, σύμφωνα με αξιωματούχους, τα καθιστά απρόσιτα για πολλούς.
Η υπό όρους σύσταση του ΠΟΥ θα δημοσιευθεί επίσημα τον Αύγουστο, στο πλαίσιο των νέων κατευθυντήριων γραμμών για τη θεραπεία της παχυσαρκίας. Επίσης, καταρτίζει ξεχωριστές κατευθυντήριες γραμμές για παιδιά και εφήβους.
Παράλληλα, εμπειρογνώμονες του ΠΟΥ θα συναντηθούν επίσης την επόμενη εβδομάδα για να αποφασίσουν εάν θα συμπεριλάβουν τα φάρμακα για την απώλεια βάρους στον κατάλογο των βασικών φαρμάκων του οργανισμού, τόσο για τη θεραπεία της παχυσαρκίας όσο και του διαβήτη τύπου 2.
Ο κατάλογος των βασικών φαρμάκων του ΠΟΥ είναι ένας κατάλογος των φαρμάκων που πρέπει να είναι διαθέσιμα σε όλα τα λειτουργικά συστήματα υγείας.
Ο κατάλογος περιλαμβάνει 635 φάρμακα, μεταξύ των οποίων η ινσουλίνη για τη θεραπεία του διαβήτη και η μετφορμίνη, η οποία βοηθά τον οργανισμό να χρησιμοποιεί την ινσουλίνη που παράγει ο ίδιος.
Ο κατάλογος μπορεί να συμβάλει στη μεγαλύτερη διαθεσιμότητα των φαρμάκων, όπως λένε οι ειδικοί ότι συνέβη το 2002 όταν συμπεριλήφθηκαν τα φάρμακα για τον HIV.