Οι κακοί διαρρήκτες της ταινίας «Μόνος στο Σπίτι» είναι πραγματικά θαύματα των Χριστουγέννων στην οθόνη, αποκαλύπτει ένας γιατρός.
Ο Άνταμ Τέιλορ, καθηγητής ανατομίας στο Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ, σε άρθρο του στο The Conversation χαρακτηρίζει τους "Wet Bandits" «ιατρικά παράδοξα» λόγω της ικανότητάς τους να επιβιώνουν από μια σειρά βίαιων επιθέσεων.
Στον πραγματικό κόσμο, οι παγίδες που έστησε ο Κέβιν ΜακΚάλιστερ (που υποδύεται ο Μακόλεϊ Κάλκιν) θα προκαλούσαν καταστροφικές κακώσεις στον αυχένα, εγκολεασμό του εγκεφάλου , κώμα και θάνατο.
Αλλά το γεγονός ότι οι δύο κακοποιοί Χάρι (Τζο Πέσκι) και Μαρβ (Ντάνιελ Στερν) σηκώνονται και συνεχίζουν «χωρίς μόνιμες βλάβες» είναι πέρα από τα όρια της πραγματικότητας.
«Με λίγα λόγια, η επιβίωση του Harry και του Marv είναι ιατρικώς αδύνατη», λέει ο καθηγητής Τέιλορ.
«Ακόμα και αν φαίνονταν εξωτερικά εντάξει, η εσωτερική βλάβη θα ήταν πιθανώς καταστροφική».
Οι δύο πρώτες ταινίες Home Alone θεωρούνται ευρέως από τις πιο συγκινητικές εορταστικές ταινίες – παρά το γεγονός ότι περιέχουν σκηνές βίαιης βίας.
Ο Χάρι και ο Μαρβ υπομένουν αμέτρητες επιθέσεις από δοχεία μπογιάς, πέφτοντας τούβλα, εκρήξεις τουαλετών, ηλεκτρικά καλώδια και το αυτοσχέδιο φλογοβόλο του Κέβιν.
Στις δύο ταινίες, οι κακοί υφίστανται ηλεκτροπληξία, συνθλίβονται από ένα ράφι με μπογιές, προσκρούουν στην οροφή ενός αυτοκινήτου και καίγονται σε ένα καυτό πόμολο πόρτας.
Επίσης, τους επιτίθενται με μεταλλικά εργαλεία, τους πυροβολούν με σφεντόνες από κοντινή απόσταση και τους βάζουν φωτιά με φλογοβόλο (το οποίο προκάλεσε σοβαρά εγκαύματα στον Πέσι).
Ίσως το πιο συγκλονιστικό είναι ότι στη δεύτερη ταινία ο Μαρβ χτυπιέται τέσσερις φορές στο πρόσωπο με τούβλα που του πετάει ο Κέβιν από την οροφή ενός κτιρίου.
Αντί να λιποθυμήσει, ο Μαρβ σπαρταράει στο έδαφος σαν φίδι αλλά τελικά σηκώνεται όρθιος.
Ο ακαδημαϊκός παίρνει ως παράδειγμα μια παγίδα – όπου ο Μαρβ χτυπιέται στο κεφάλι από έναν σάκο τσιμέντου 45 κιλών συνδεδεμένο με ένα σχοινί.
{https://youtu.be/E3RQVcNUcTA?si=W1muFG4fjT5QDOYN}
«Ένας πρόχειρος υπολογισμός της δύναμης που ασκείται όταν ένας σάκος τσιμέντου 45 κιλών χτυπά το κεφάλι παραπέμπει σε άμεσο θανατηφόρο τραυματισμό», είπε.
«Ο αυχένας απλά δεν μπορεί να απορροφήσει τέτοιο επίπεδο δύναμης».
Τα χτυπήματα στο κεφάλι από τούβλα και σακούλες τσιμέντου ενέχουν επίσης τον κίνδυνο εγκεφαλικού εγκολεασμού, κατάσταση κατά την οποία ο οιδηματικός εγκεφαλικός ιστός εξωθείται σε χώρους όπου δεν πρέπει να εισέρχετια.
«Αυτό μπορεί να συμπιέσει περιοχές που ελέγχουν την αναπνοή και την κίνηση, οδηγώντας συχνά σε κώμα και θάνατο», προσθέτει ο ειδικός.
Ωστόσο, οι τραυματισμοί στο κεφάλι είναι μόνο ένα μέρος του προβλήματος, καθώς πολλές από τις παγίδες του Κέβιν θα προκαλούσαν «τεράστια πίεση στο στήθος και στα κύρια αιμοφόρα αγγεία».
«Η πτώση προς τα εμπρός από ύψος, η σύνθλιψη από βαριά αντικείμενα ή το χτύπημα στον κορμό μπορεί να προκαλέσει σοβαρά εσωτερικά τραύματα», είπε.
«Αυτές οι δυνάμεις παρατηρούνται συνήθως σε συγκρούσεις αυτοκινήτων με υψηλή ταχύτητα.
Σε ακραίες περιπτώσεις, η πρόσκρουση μπορεί να προκαλέσει ρήξη της αορτής, της κύριας αρτηρίας του σώματος, η οποία είναι σχεδόν πάντα θανατηφόρα».
Το να συνθλιβεί κανείς από ένα ράφι γεμάτο δοχεία με μπογιά, για παράδειγμα, μπορεί να προκαλέσει «σοβαρό εσωτερικό τραυματισμό», ενώ η μπογιά στα μάτια μπορεί να προκαλέσει χημικά εγκαύματα και τύφλωση.
Υπάρχουν επίσης τραυματισμοί από διατρήσεις, όπως το καρφί στο πόδι του Μαρβ, που μπορεί να προκαλέσει βλάβη στα νεύρα και στους μαλακούς ιστούς, κατάγματα οστών και εισαγωγή βακτηρίων βαθιά μέσα στην πληγή, αυξάνοντας τον κίνδυνο σοβαρής και απειλητικής για τη ζωή λοίμωξης, συμπεριλαμβανομένου του τετάνου.
Αναμφισβήτητα, ο πόνος που προκαλείται στο δίδυμο στη δεύτερη ταινία «Home Alone 2: Lost in New York» είναι ακόμη πιο σαδιστικός από ό,τι στην αρχική ταινία – όπως η ηλεκτροπληξία. Όταν ο Μαρβ πιάνει τις βρύσες που είναι συνδεδεμένες με έναν συγκολλητή, εκτίθεται σε ηλεκτρικό ρεύμα που προκαλεί ανεξέλεγκτη σύσπαση των μυών του.
Συνολικά, για να επιβιώσει κανείς από τις εορταστικές παγίδες του Κέβιν θα χρειαζόταν «εξαιρετική τύχη, άμεση τραυματιολογική περίθαλψη και μήνες αποκατάστασης», σύμφωνα με τον καθηγητή Τέιλορ.





