Το σχέδιο νόμου, που εγκρίθηκε με 27 ψήφους υπέρ, μία κατά και οκτώ αποχές, αποσκοπεί στη διασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας της δημόσιας υγείας για τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μειώνοντας την εξάρτηση της Ένωσης από τρίτες χώρες και ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητα του φαρμακευτικού της τομέα.
Στρατηγικά έργα, ειδική χρηματοδότηση
Το σχέδιο κειμένου υποστηρίζει τη δημιουργία βιομηχανικών «στρατηγικών έργων» στην ΕΕ για τη δημιουργία, τον εκσυγχρονισμό και τη βελτίωση της παραγωγικής ικανότητας κρίσιμων φαρμάκων ή των βασικών τους ουσιών. Για την προώθηση μιας συντονισμένης προσέγγισης σε επίπεδο ΕΕ και τη διασφάλιση νομικής βεβαιότητας για τους φορείς υλοποίησης, οι ευρωβουλευτές ζητούν από την Επιτροπή να εκδώσει κατευθυντήριες γραμμές για την αξιολόγηση των έργων.
Η έκθεση απαιτεί από την ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της περιφερειακής χρηματοδότησης, και από τα κράτη μέλη να δίνουν προτεραιότητα στη χρηματοδοτική στήριξη των στρατηγικών έργων. Οι ευρωβουλευτές ζητούν επίσης τη δημιουργία ενός ειδικού «ταμείου ασφάλειας κρίσιμων φαρμάκων» στο πλαίσιο του επόμενου πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου (ΠΔΠ) της ΕΕ.
Ενίσχυση των συνεργατικών προμηθειών
Οι ευρωβουλευτές θέλουν οι διαδικασίες δημόσιων προμηθειών να επιτρέπουν την ανάθεση συμβάσεων σε πολλαπλούς προμηθευτές για το ίδιο προϊόν, ώστε να προωθείται η διαφοροποίηση του εφοδιασμού και να διασφαλίζεται ότι η παραγωγή κατανέμεται σε διαφορετικούς κατασκευαστές και γεωγραφικές τοποθεσίες εντός της ΕΕ. Οι αναθέτουσες αρχές θα πρέπει να εφαρμόζουν απαιτήσεις προμηθειών που ευνοούν τους παραγωγούς οι οποίοι κατασκευάζουν σημαντικό ποσοστό κρίσιμων φαρμάκων εντός της ΕΕ.
Η έκθεση τονίζει τα οφέλη των εθελοντικών συνεργατικών προμηθειών (π.χ. τρεις ή περισσότερες χώρες της ΕΕ που δρουν από κοινού ή κοινές προμήθειες με τη συμμετοχή της Επιτροπής και τουλάχιστον πέντε ή περισσότερων χωρών της ΕΕ) για τη βελτίωση του εφοδιασμού, ιδίως για φάρμακα για σπάνιες νόσους, αντιμικροβιακά και άλλες καινοτόμες, υψηλού κόστους ή εξειδικευμένες θεραπείες.
Συντονισμός και ανακατανομή των εθνικών αποθεμάτων
Οι ευρωβουλευτές ζητούν τη δημιουργία ενός μηχανισμού συντονισμού της ΕΕ για τα εθνικά αποθέματα και τα αποθέματα έκτακτης ανάγκης κρίσιμων φαρμάκων. Ζητούν επίσης η Επιτροπή να έχει την εξουσία, ως έσχατο μέτρο, να αποφασίζει την ανακατανομή φαρμάκων από ένα εθνικό απόθεμα σε ένα ή περισσότερα άλλα κράτη, σε περιπτώσεις όπου έχει εντοπιστεί έλλειψη ή διαταραχή εφοδιασμού κρίσιμου φαρμακευτικού προϊόντος.
Συνοπτικά οι προτάσεις αφορούν:
- Ενίσχυση των επενδύσεων σε νέες και υφιστάμενες παραγωγικές δυνατότητες στην ΕΕ
- Ταμείο ασφάλειας εφοδιασμού κρίσιμων φαρμάκων
- Τόνωση των διασυνοριακών προμηθειών
- Κάλυψη φαρμάκων όπως αντιβιοτικά, ινσουλίνη, εμβόλια, φάρμακα για χρόνιες παθήσεις
- Πάνω από το 50% των αναφερόμενων ελλείψεων φαρμάκων οφείλεται σε προβλήματα παραγωγής
«Καθοριστική στιγμή»
Ο εισηγητής ευρωβουλευτής του ΕΛΚ από την Κροατία Tomislav Sokol δήλωσε: «Η σημερινή ψηφοφορία αποτελεί καθοριστική στιγμή για την υγειονομική ασφάλεια της Ευρώπης. Δεσμευόμαστε να ενισχύσουμε τη διαθεσιμότητα και τον εφοδιασμό κρίσιμων φαρμάκων για όλους τους πολίτες της ΕΕ. Αντιμετωπίζουμε τις επίμονες ελλείψεις και μειώνουμε την εξάρτησή μας από περιορισμένο αριθμό εξωτερικών προμηθευτών. Η έκθεση καθορίζει τα στρατηγικά έργα, τις συνεργατικές προμήθειες και τα κίνητρα που απαιτούνται για την ενίσχυση της φαρμακευτικής παραγωγής στην ΕΕ, διασφαλίζοντας παράλληλα δίκαιη πρόσβαση σε βασικά φάρμακα όπως τα αντιβιοτικά, η ινσουλίνη και τα παυσίπονα. Θα μας φέρει πιο κοντά σε ένα ανθεκτικό, ανεξάρτητο και προσανατολισμένο στον ασθενή φαρμακευτικό οικοσύστημα που προσφέρει σταθερότητα και καλύτερη φροντίδα σε ολόκληρη την ΕΕ».
Τα επόμενα βήματα
Η θέση του Κοινοβουλίου αναμένεται να εγκριθεί κατά τη σύνοδο της ολομέλειας τον Ιανουάριο του 2026, μετά την οποία θα ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις με τις κυβερνήσεις των κρατών μελών της ΕΕ.
Υπόβαθρο
Τον Μάρτιο του 2025, η Επιτροπή υπέβαλε πρόταση κανονισμού για τα κρίσιμα φάρμακα, με στόχο την ενίσχυση της διαθεσιμότητάς τους στην ΕΕ. Η πρόταση αποσκοπεί επίσης στη βελτίωση της πρόσβασης σε ορισμένα φάρμακα κοινού ενδιαφέροντος που αντιμετωπίζουν αποτυχίες της αγοράς. Πάνω από το 50% των αναφερόμενων ελλείψεων φαρμάκων οφείλεται σε προβλήματα παραγωγής, συμπεριλαμβανομένων ελλείψεων σε δραστικές ουσίες.





