Περίπου 8.000 άτομα συμμετείχαν στην έρευνα που διήρκεσε τρία χρόνια και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nutrients. Οι συγγραφείς της μελέτης σημειώνουν ότι η μείωση του κινδύνου που καταγράφηκε σε όσους κατανάλωναν συχνότερα τυρί συνάδει με άλλες έρευνες που υποδηλώνουν ότι τα γαλακτοκομικά προϊόντα μπορεί να έχουν νευροπροστατευτική ικανότητα στον οργανισμό.
Ωστόσο επισημαίνεται ότι καθώς πρόκειται για μελέτη παρατήρησης, δεν ήταν δυνατόν να εντοπιστεί μια άμεση αιτιώδης σχέση μεταξύ της κατανάλωσης τυριού και του μειωμένου κινδύνου εμφάνισης άνοιας, παρά μόνο συσχέτιση μεταξύ των δύο.
Αξιολόγηση των ευρημάτων
Η επίδραση της κατανάλωσης τυριού στον κίνδυνο άνοιας μπορεί στην πραγματικότητα να σχετίζεται με το πόσο λίγο τυρί τρώνε οι Ιάπωνες σε σύγκριση με τους κατοίκους άλλων χωρών, τονίζει η επικεφαλής συγγραφέας Seungwon Jeong, PhD, από το Τμήμα Κοινοτικής Ευημερίας, στο Πανεπιστήμιο Niimi στην Οκαγιάμα της Ιαπωνίας.
Σύμφωνα με τις τρέχουσες εκτιμήσεις, η μέση ποσότητα τυριού που καταναλώνεται ανά άτομο ετησίως στις ΗΠΑ είναι 17,4 κιλά (kg). Η Ιαπωνία κατατάσσεται στην 15η θέση, με την κατά κεφαλήν κατανάλωση να φτάνει μόλις τα 2,6 κιλά.
«Η Ιαπωνία έχει πολύ χαμηλό βασικό επίπεδο κατανάλωσης τυριού, επομένως μια μικρή διαφορά στη συχνότητα μπορεί να φαίνεται πιο έντονη στατιστικά σε αυτό το πλαίσιο», εξηγεί η Δρ. Jeong.
«Προηγούμενες μελέτες», σημειώνει, «έχουν επίσης υποδείξει ότι τα μεγέθη των επιδράσεων μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με το περιφερειακό πλαίσιο και τα βασικά επίπεδα πρόσληψης. Σε χώρες όπου η κατανάλωση τυριού είναι ήδη υψηλή, παρόμοιες αυξήσεις μπορεί να μην οδηγήσουν σε στατιστικά σημαντικές διαφορές».
Τελικά τι ρόλο παίζει η κατανάλωση τυριού;
Δεδομένου του πολύ υψηλότερου ποσοστού κατανάλωσης τυριού στη Δύση, οι επιστήμονες πρέπει να λάβουμε υπόψιν τα αποτελέσματα της εν λόγω έρευνας με επιφύλαξη, υποστηρίζει η Michelle Routhenstein, MS, RD, CDCES, CDN, διαιτολόγος με εξειδίκευση στις καρδιακές παθήσεις.
«Στο πλαίσιο της μελέτης, η κατανάλωση μικρής ποσότητας τυριού μία φορά την εβδομάδα συνδέθηκε με ελαφρώς χαμηλότερο κίνδυνο άνοιας, αλλά αυτό αποτελεί αποτέλεσμα παρατήρησης για διάστημα μόλις 3 ετών και δεν μπορεί να αποδείξει ότι το τυρί κάνει όλη τη δουλειά. Το «όφελος» θα μπορούσε εύκολα να προέρχεται από άλλους παράγοντες, όπως μια γενικά πιο υγιεινή διατροφή, τον τρόπο ζωής ή κοινωνικοοικονομικά πλεονεκτήματα», προσθέτει.
Τόσο εκείνη όσο και οι συγγραφείς της μελέτης, επισημαίνουν ότι σε κάθε περίπτωση πιθανά οφέλη για τη γνωστική υγεία αφορούν σε μικρή κατανάλωση τυριού και όχι σε διατροφικές υπερβολές καθώς πολλές μελέτες στο παρελθόν έχουν συνδέσει το τυρί με αύξηση κινδύνου για υπέρταση ή χοληστερίνη λόγω της τυπικά υψηλής περιεκτικότητάς του σε νάτριο και κορεσμένα λιπαρά.
Ο πιθανός μηχανισμός προστασίας
«Παρόλο που η μελέτη μας ήταν επιδημιολογική και όχι μηχανιστική», τονίζει η Δρ. Jeong, «βάση βιβλιογραφίας ξέρουμε ότι το τυρί περιέχει βιταμίνη K2, αντιοξειδωτικά συστατικά - όπως σελήνιο και βιταμίνη Ε - πρωτεΐνη και αμινοξέα».
Τα παραπάνω συστατικά βοηθούν στη διατήρηση της υγείας των αιμοφόρων αγγείων, υποστηρίζουν την ισορροπία του ασβεστίου και μειώνουν τη φλεγμονή, παράγοντες που μπορούν να προστατεύσουν τον εγκέφαλο και συνεργιστικά να μειώσουν τον κίνδυνο άνοιας.
«Ορισμένες επιδημιολογικές μελέτες», κατά την Δρ. Jeong, «έχουν αναφέρει ευνοϊκές συσχετίσεις μεταξύ της κατανάλωσης ζυμωμένων τροφίμων που περιέχουν γαλακτικά βακτήρια και της γνωστικής λειτουργίας».
Δεν είναι όλα τα τυριά ίδια
Σύμφωνα με την Routhenstein πάντως είναι σημαντικό οι καταναλωτές να αντιληφθούν ότι η επίπτωση στον οργανισμό από την κατανάλωση τυριών σχετίζεται άμεσα και σε μεγάλο βαθμό με τον τύπο τους.
«Τα τυριά που έχουν υποστεί ζύμωση είναι περισσότερο ωφέλιμα, ειδικά όταν αφορούν μια μέτρια κατανάλωση περίπου 50 γραμμαρίων και ως μέρος μιας ισορροπημένης διατροφής με λαχανικά, όσπρια ή δημητριακά ολικής αλέσεως», εξηγεί.
Προειδοποιεί μάλιστα ότι «τυριά υψηλής επεξεργασίας, μεγάλης περιεκτικότητας σε νάτριο ή παρασκευάσματα με επεξεργασμένους υδατάνθρακες, κρέμα γάλακτος και μαγειρεμένα σε βαθύ τηγάνισμα είναι λιγότερο ιδανικά».
Ποιο είναι λοιπόν το συμπέρασμα; «Εν ολίγοις», καταλήγει η Routhenstein, «το τυρί μπορεί να ενταχθεί σε μια υγιεινή για τον εγκέφαλο διατροφή, αλλά δεν είναι μόνο το ίδιο το προιόν (που επηρεάζει), αλλά το μέγεθος της μερίδας, η προετοιμασία του και το ευρύτερο πλαίσιο του κάθε γεύματος που έχουν σημασία».
Πηγές: Medicalnewstoday.com





