Παρά τη δημοσιότητά τους και τις εντυπωσιακές ενδείξεις αποτελεσματικότητας, η συζήτηση γύρω από αυτά τα σκευάσματα απαιτεί ψυχραιμία, πλήρη ενημέρωση και αποφυγή υπερβολών, αναφέρει χαρακτηριστικά ο SOS Παθολόγος Γεώργιος Θεοχάρης και στις παρακάτω γραμμές εξηγεί αναλυτικά όλα πρέπει να γνωρίζουμε.
Τι είναι τα Ozempic και Mounjaro;
Το Ozempic (σεμαγλουτίδη) και το Mounjaro (τιρζεπατίδη) ανήκουν στην κατηγορία των ενέσιμων αγωνιστών του υποδοχέα GLP-1, με το δεύτερο να συνδυάζει επιπλέον δράση στον υποδοχέα GIP. Αυτές οι ορμόνες παράγονται φυσιολογικά στο ανθρώπινο σώμα και ρυθμίζουν την όρεξη, το σάκχαρο του αίματος και την πέψη. Τα φάρμακα αυτά μιμούνται τη δράση των ορμονών αυτών, μειώνοντας την πείνα και βοηθώντας στον καλύτερο γλυκαιμικό έλεγχο.
Αν και αρχικά σχεδιάστηκαν για τη διαχείριση του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2, οι επιδράσεις τους στην όρεξη και στο σωματικό βάρος έχουν οδηγήσει στη χρήση τους, νόμιμα ή ανεπίσημα, και για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, ακόμη και σε άτομα χωρίς σακχαρώδη διαβήτη.
Τα τεκμηριωμένα οφέλη τους
Κλινικές μελέτες έχουν δείξει ότι και τα δύο φάρμακα:
- Βοηθούν σημαντικά στη μείωση του σακχάρου σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2.
- Συμβάλλουν στην απώλεια βάρους, με τη τιρζεπατίδη (Mounjaro) να εμφανίζει ακόμα μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα από τη σεμαγλουτίδη (Ozempic).
- Μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών επιπλοκών σε ορισμένες ομάδες ασθενών.
Η δράση τους όμως, όπως και κάθε φαρμακευτική παρέμβαση, έχει όρια και πρέπει να εντάσσεται σε ένα συνολικό σχέδιο διαχείρισης του βάρους και του σακχάρου, που περιλαμβάνει διατροφή, άσκηση και παρακολούθηση.
Παρενέργειες και κίνδυνοι
Η συζήτηση για τα φάρμακα αυτά δεν είναι πλήρης χωρίς την αναφορά στους υπαρκτούς κινδύνους και τις ανεπιθύμητες ενέργειες που έχουν
- Γαστρεντερικές διαταραχές: Ναυτία, έμετος, διάρροια και δυσκοιλιότητα είναι συχνές, ειδικά στην αρχή της θεραπείας.
- Παγκρεατίτιδα: Έχουν αναφερθεί σπάνιες αλλά σοβαρές περιπτώσεις φλεγμονής του παγκρέατος.
- Διαταραχές της χοληδόχου κύστης: Πιθανότητα εμφάνισης χολολιθίασης ή άλλων προβλημάτων.
- Διαταραχές του θυρεοειδούς: Σε μελέτες σε ζώα παρατηρήθηκε αυξημένος κίνδυνος για συγκεκριμένες μορφές καρκίνου, γεγονός που επιβάλλει προσοχή σε άτομα με σχετικό οικογενειακό ιστορικό.
- Υπογλυκαιμία: Κυρίως όταν τα φάρμακα αυτά συνδυάζονται με άλλα αντιδιαβητικά σκευάσματα, όπως η ινσουλίνη.
- Ψυχολογικές επιπτώσεις: Η ξαφνική απώλεια βάρους μπορεί να συνοδεύεται από διαταραχές διάθεσης ή διατροφικής συμπεριφοράς.
Σημαντικό είναι επίσης να τονιστεί ότι η ξαφνική διακοπή αυτών των φαρμάκων μπορεί να οδηγήσει σε επιστροφή της όρεξης και επαναπρόσληψη του βάρους, κάτι που καταρρίπτει τον μύθο περί «μόνιμης λύσης».
Η πραγματικότητα της διακοπής
Τα φάρμακα αυτά δεν προσφέρουν μόνιμη θεραπεία. Μετά τη διακοπή τους μπορεί να συμβούν τα εξής:
- Η όρεξη τείνει να επανέρχεται στα προ της θεραπείας επίπεδα.
- Το βάρος συχνά αυξάνεται ξανά, αν δεν υπάρχει πειθαρχημένη διατροφή και άσκηση.
Η μακροχρόνια χρήση τους απαιτεί ιατρική παρακολούθηση, καθώς η επίδραση στον οργανισμό είναι συστηματική και όχι τοπική ή «μηχανική».
Αλήθειες και μύθοι
Σε μια εποχή όπου η κοινωνική πίεση για απώλεια βάρους είναι τεράστια και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παρουσιάζουν τις ενέσεις αυτές ως «μαγικές», είναι καθήκον των γιατρών να διαχωρίζουν την επιστημονική πραγματικότητα από την υπερβολή.
Η υπεύθυνη χρήση των φαρμάκων αυτών μπορεί να ωφελήσει ουσιαστικά άτομα με σακχαρώδη διαβήτη ή παχυσαρκία υπό αυστηρή ιατρική καθοδήγηση. Η αλόγιστη ή «μόδα» χρήση τους όμως, μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές και απογοήτευση.
Τα φάρμακα Ozempic και Mounjaro αποτελούν χρήσιμα εργαλεία στη σύγχρονη ιατρική φαρέτρα για τη διαχείριση του διαβήτη και της παχυσαρκίας. Δεν αποτελούν όμως πανάκεια, ούτε υποκατάστατο της σωστής διατροφής, της σωματικής άσκησης και της συνολικής φροντίδας υγείας.
Η σωστή ιατρική προσέγγιση απαιτεί ισορροπία, ενημέρωση και ρεαλιστικές προσδοκίες. Γιατί τελικά, όπως και σε κάθε ιατρική πράξη, το ζητούμενο δεν είναι η απλή μείωση των αριθμών στη ζυγαριά ή στο σάκχαρο, αλλά η συνολική βελτίωση της υγείας και της ποιότητας ζωής.
Σημαντική υπενθύμιση: Η χρήση των φαρμάκων αυτών πρέπει να γίνεται πάντοτε σε συνεργασία και υπό την καθοδήγηση του θεράποντος ιατρού σας. Η λήψη τους χωρίς ιατρική επίβλεψη είναι επικίνδυνη και μπορεί να προκαλέσει σοβαρές παρενέργειες ή επιδείνωση της υγείας.
Πηγή: SOS ΙΑΤΡΟΙ