Τα ενέσιμα φάρμακα αδυνατίσματος (GLP1 αγωνιστές) θεραπεύουν αδηφαγικά σύνδρομα όπως η βουλιμία, ή αδηφαγία της νύχτας καθώς επίσης και εξαρτήσεις από αλκοόλ, τζόγο, κάπνισμα, γιατί έχουν μία δράση αντιεθιστική. Η δήλωση αυτή ανήκει στον ακαδημαϊκό και ομότιμο καθηγητή Παιδιατρικής και Ενδοκρινολογίας, ΕΚΠΑ και πρόεδρος του Ινστιτούτου Παστέρ Γιώργο Χρούσο

Όπως εξηγεί στο Πρακτορείο FM ο κ. Χρούσος, τα φάρμακα αυτά λειτουργούν με πολλούς τρόπους και όχι μόνο σε ένα μέρος του οργανισμού. «Λειτουργούν πάνω στον γαστρεντερικό σωλήνα και καθυστερούν την τροφή, οπότε μένει περισσότερο μέσα και φέρνει πιο γρήγορα τον κορεσμό. Αλλά δουλεύουν και στον εγκέφαλο, επηρεάζοντας τα κέντρα που ρυθμίζουν την όρεξη και τον κορεσμό. Στον εγκέφαλο αυτό το κάνουν μέσω του συστήματος της αμοιβής, ανεβάζοντας την ντοπαμίνη, οπότε ο άνθρωπος αισθάνεται καλά και έχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το φαγητό που τρώει. Αντίστοιχα αυτός ο μηχανισμός λειτουργεί και με τις εθιστικές ουσίες που προανέφερα». Αυτά τα φάρμακα είναι πρωτοφανή, λέει ο καθηγητής και προσθέτει: «Τα περιμέναμε χρόνια να βγουν, γιατί όπως ξέρετε δεν υπήρχαν φάρμακα για την παχυσαρκία. Και έχουν μία ιστορία περίπου 20 χρόνων, καθόσον ξεκίνησαν σαν αντιδιαβητικά, παρατηρήθηκε ότι οι διαβητικοί που τα παίρνουν χάνουν βάρος και μετά σιγά σιγά βελτιώθηκαν, μέχρι που σήμερα έχουν φτάσει στην 4η, 5η γενιά, με αποτέλεσμα να είναι εφικτό πλέον κανείς να χάσει μέχρι και το 20-25% του βάρους του».

Τα σοβαρά γαστρεντερικά προβλήματα

Όσον αφορά τις ενστάσεις, οι οποίες κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί στο παρελθόν για αυτά τα φάρμακα σε δημοσιευμένες μελέτες που κάνουν λόγο για σοβαρές παρενέργειες, όπως είναι ο ειλεός, η οξεία νεφρική ανεπάρκεια, η παγκρεατίτιδα ή ακόμα και η αύξηση κινδύνου 266% για εν τω βάθη θρομβοφλεβίτιδα, ο καθηγητής επισημαίνει τα εξής: «Αυτό που εγώ έχω παρατηρήσει είναι ότι αν ανεβάσεις τις δόσεις γρήγορα, τα φάρμακα αυτά έχουν αρνητικές δράσεις πάνω στο γαστρεντερικό σωλήνα. Αξίζει αν αναφερθεί ότι μόλις βγήκε μία μεγάλη μελέτη, η οποία δείχνει ότι τα περιστατικά που στην Αμερική σπεύδουν στα επείγοντα, αφορούν άτομα που παίρνουν μεγάλες δόσεις απότομα. Πρόκειται για μεγάλη συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση, που συγκέντρωσε δεδομένα από 55 κλινικές μελέτες και περισσότερους από 100.000 ασθενείς, και η οποία έρχεται να ρίξει περισσότερο φως σε αυτά τα ζητήματα. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο έγκριτο περιοδικό «Gastroenterology» και εξέτασε συγκεκριμένα αν οι GLP-1 αγωνιστές συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο ηπατικών και γαστρεντερικών προβλημάτων. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι υπάρχει μια μικρή, αλλά υπαρκτή, αύξηση του κινδύνου για δύο καταστάσεις: τη χολολιθίαση (πέτρες στη χοληδόχο κύστη) και τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠΝ). Συγκεκριμένα για τη χολολιθίαση, η επίπτωση ήταν 0,6% στους ασθενείς που έπαιρναν GLP-1 αγωνιστές, έναντι 0,5% σε όσους έπαιρναν εικονικό φάρμακο. Σε απόλυτους αριθμούς, αυτό μεταφράζεται σε δύο περιστατικά ανά 1.000 ασθενείς. Για τη ΓΟΠΝ η διαφορά ήταν λίγο πιο έντονη: 1% στην ομάδα των GLP-1 αγωνιστών έναντι 0,3% στο placebo, δηλαδή περίπου τέσσερα περιστατικά ανά 1.000 ασθενείς». Όπως επισημαίνει ο ακαδημαϊκός, «σημαντικό είναι ότι οι ερευνητές δεν βρήκαν αύξηση του κινδύνου για άλλες πιο σοβαρές ηπατικές ή γαστρεντερικές επιπλοκές, όπως χολοκυστίτιδα, παγκρεατίτιδα ή εντερική απόφραξη. Τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι, σε γενικές γραμμές, τα φάρμακα αυτά είναι ασφαλή, με τις ανεπιθύμητες ενέργειες να περιορίζονται σε σχετικά ήπια προβλήματα και να εμφανίζονται σπάνια».

Απαραίτητη η άσκηση με αντιστάσεις

«Όταν χάνεις βάρος δεν χάνεις μόνο λίπος αλλά και μυϊκή μάζα, οπότε ο καλύτερος τρόπος για να το αποφύγεις είναι να ασκείσαι», αναφέρει σε άλλο σημείο της συνέντευξης του ο κ. Χρούσος, για να συμπληρώσει στη συνέχεια ότι «κανένας γιατρός δεν πρέπει να συνταγογραφεί το φάρμακο αυτό αν ταυτόχρονα δεν προτείνει αλλαγή της διατροφής σε υγιεινή διατροφή χωρίς λίπος και άσκηση αντιστάσεων τουλάχιστον 2-3 φορές την εβδομάδα».

Όσον αφορά τη θετική επίδραση αυτών των φαρμάκων στην γονιμότητα ο καθηγητής εξηγεί ότι η παχυσαρκία από μόνη της προκαλεί ενός βαθμού υπογοναδισμό (σ.σ.: είναι η κατάσταση, κατά την οποία ο οργανισμός δεν παράγει την ποσότητα της τεστοστερόνης που χρειάζεται).

«Συνεπώς διορθώνοντας την παχυσαρκία βελτιώνεται και η γονιμότητα. Γι' αυτό και παρατηρήθηκε ότι γυναίκες και άντρες που μπαίνουνε σε αυτά τα φάρμακα, αποκτούν παιδιά εκεί που δεν το περιμένουν». Κλείνοντας ο κ. Χρούσος, επισημαίνει ότι αυτά τα φάρμακα λειτουργούν βοηθητικά. Δηλαδή, κάποιος πρέπει να τα πάρει για ένα χρονικό διάστημα μέχρι να χάσει τα κιλά. «Ωστόσο οι 8 στους δέκα ξαναπαίρνουν τα κιλά, γιατί σταματάνε τα φάρμακα και τη γυμναστική. Και εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι η παχυσαρκία είναι μία χρόνια νόσος, οπότε χρειάζεται μία χρόνια αντιμετώπιση. Οπότε αυτοί που δεν μπορούν να συγκρατηθούν, θα πρέπει να συνεχίσουν να παίρνουν το φάρμακο».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ