Αυτά όμως δεν είναι τα μόνα οφέλη που μπορεί να έχει για τον άνθρωπο η εξάσκηση στο τάι τσι. Μια πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη έδειξε για πρώτη φορά ότι το ται τσι μπορεί να μειώσει τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων του Πάρκινσον μακροπρόθεσμα. Για τη διεξαγωγή της μελέτης τους, οι ερευνητές επιστράτευσαν ασθενείς που έπασχαν από σποραδική νόσο του Πάρκινσον. Πρόκειται για έναν τύπο της νόσου που δεν κληρονομείται από κάποιο μέλος της οικογένειας. Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν στη σποραδική νόσο του Πάρκινσον, ώστε να μπορέσουν να εξετάσουν τα οφέλη του τάι τσι αποκλειστικά στα συμπτώματα του Πάρκινσον. Οι ερευνητές απέκλεισαν άτομα με άλλες νευροεκφυλιστικές ασθένειες ή παθήσεις οι οποίες μπορεί να τους εμπόδιζαν να λάβουν μέρος σε μαθήματα τάι τσι.

Οι συμμετέχοντες

Στη συνέχεια, οι συμμετέχοντες με μέσο όρο ηλικία τα 66 έτη, χωρίστηκαν σε δύο ομάδες - μια ομάδα ελέγχου 187 ατόμων που δεν γυμνάζονταν και μια ομάδα 143 ατόμων που ολοκλήρωσαν μαθήματα τάι τσι. Υπήρχε ίσος αριθμός ανδρών και γυναικών συμμετεχόντων. Όλοι οι συμμετέχοντες βρίσκονταν σε πρώιμο στάδιο της νόσου του Πάρκινσον και είχαν διαγνωστεί μόνο για τέσσερα χρόνια κατά μέσο όρο. Αυτό σήμαινε ότι τυχόν αλλαγές στα συμπτώματα που παρατηρήθηκαν μεταξύ των δύο ομάδων θα μπορούσαν να αποδοθούν στο tai chi.

Οι συμμετέχοντες στην ομάδα τάι τσι έλαβαν πέντε μαθήματα κατά τη διάρκεια της μελέτης, η οποία ξεκίνησε το 2016 και ολοκληρώθηκε το 2018. Τους δόθηκαν επίσης οδηγίες να προπονούνται δύο φορές την εβδομάδα για μία ώρα. Στη συνέχεια, όλοι οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν για μια τριετία μεταξύ 2019 και 2021 για να παρακολουθήσουν τα συμπτώματά τους.

Οι συμμετέχοντες στην ομάδα του τάι τσι είχαν καλύτερη κινητική λειτουργία στο τέλος της μελέτης. Η ομάδα ελέγχου, από την άλλη πλευρά, παρουσίασε ταχύτερη μείωση των κινητικών λειτουργιών τους - συμπεριλαμβανομένης της ικανότητας βάδισης και της ισορροπίας τους. Η ομάδα ελέγχου έλαβε επίσης κατά μέσο όρο περισσότερα φάρμακα κατά του Πάρκινσον για τη διαχείριση των συμπτωμάτων κατά τη διάρκεια της μελέτης σε σύγκριση με την ομάδα τάι τσι. Αυτό σημαίνει είτε ότι η νόσος ήταν πιο σοβαρή και εξελισσόταν ταχύτερα στην ομάδα ελέγχου, είτε ότι το tai chi είχε προστατευτική επίδραση στην εξέλιξη της νόσου.

Τα μη κινητικά συμπτώματα

Οι θετικές επιδράσεις του τάι τσι ήταν επίσης εμφανείς στα μη κινητικά συμπτώματα, με την ομάδα της εξάσκησης να αναφέρει καλύτερη ποιότητα ζωής και ευεξίας, ποιοτικό ύπνο και σημαντικές βελτιώσεις στη λειτουργία της μνήμης και τη σκέψης.

Δεδομένου ότι τα τρέχοντα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία και τη διαχείριση της νόσου του Πάρκινσον δεν καθυστερούν την εξέλιξη της νόσου ούτε αποτρέπουν την επιδείνωση των συμπτωμάτων, η ύπαρξη μιας προσιτής αλλά αποτελεσματικής συμπληρωματικής θεραπείας όπως το τάι τσι θα μπορούσε να είναι ευεργετική για τους ασθενείς.

Όμως, όσο ελπιδοφόρα και αν είναι αυτά τα αποτελέσματα, η μελέτη είχε μερικούς περιορισμούς που πρέπει να σημειωθούν. Ο πρώτος είναι ότι οι ομάδες δεν ήταν τυχαιοποιημένες. Ο χρυσός κανόνας στις κλινικές δοκιμές είναι η τυχαιοποίηση των συμμετεχόντων σε ομάδες για να αποφευχθεί η εισαγωγή μεροληψίας στη μελέτη.

Έτσι, επειδή οι ομάδες δεν ήταν τυχαιοποιημένες, οι συμμετέχοντες μπορεί να είχαν προσληφθεί σε μια ομάδα λόγω κινήτρων για άσκηση ή άλλων παραγόντων του τρόπου ζωής. Ένας άλλος λόγος για τον οποίο κάποιοι συμμετέχοντες εντάχθηκαν στην ομάδα ελέγχου ήταν για πρακτικούς λόγους - όπως η τοποθεσία του συμμετέχοντα ή οι περιορισμοί στην εργασία του.

Οι ερευνητές συνιστούν οι μεγαλύτερες μελέτες παρακολούθησης στο μέλλον να χρησιμοποιούν τυχαιοποίηση για την αποφυγή μεροληψίας.

Άσκηση και Πάρκινσον

Αυτή δεν είναι η πρώτη δοκιμή που δείχνει ότι το τάι τσι μπορεί να έχει οφέλη για τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον. Προηγούμενες δοκιμές διαπίστωσαν μόνο βραχυπρόθεσμα οφέλη, σε διάστημα έξι μηνών. Ωστόσο, αυτή η μελέτη είναι η πρώτη του είδους της που δείχνει μακροπρόθεσμα οφέλη.

Άλλα είδη άσκησης έχουν επίσης διερευνηθεί για να διαπιστωθεί αν ωφελούν τους ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον -συμπεριλαμβανομένης της διαλειμματικής προπόνησης υψηλής έντασης και της αερόβιας άσκησης, όπως το περπάτημα ή το κολύμπι. Έχει αποδειχθεί ότι αυτές ωφελούν τα κινητικά συμπτώματα και επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Δεν είναι απολύτως βέβαιο γιατί η άσκηση -και συγκεκριμένα το τάι τσι- είναι τόσο ευεργετική για τα άτομα με Πάρκινσον. Γνωρίζουμε όμως από άλλες έρευνες ότι η έλλειψη άσκησης μπορεί να προάγει τη φλεγμονή, η οποία ανιχνεύεται στο αίμα των ατόμων με νόσο του Πάρκινσον. Η χρόνια φλεγμονή μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια νευρώνων (νευρικά κύτταρα που στέλνουν μηνύματα σε όλο το σώμα) στον εγκέφαλο.

Οι άνθρωποι που κάνουν τάι τσι έχει αποδειχθεί ότι διαθέτουν ισχυρούς αντιφλεγμονώδεις δείκτες στο αίμα τους. Αυτό ίσως εξηγεί γιατί είναι ευεργετικό για τα άτομα με Πάρκινσον, καθώς μειώνει τη φλεγμονή.

Αν και θα χρειαστούν περισσότερες έρευνες -ειδικά για να κατανοήσουμε αν το τάι τσι ωφελεί επίσης τα άτομα με μεταγενέστερα στάδια της νόσου του Πάρκινσον- τα ευρήματα αυτής της τελευταίας μελέτης δείχνουν ότι η εν λόγω πολεμική τέχνη θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως συμπλήρωμα στον σχεδιασμό της θεραπείας.

Η εξάσκηση στο τάι τσι αντιμετωπίζει τόσο τις σωματικές όσο και τις ψυχικές πτυχές του Πάρκινσον, παρέχοντας οφέλη όπως η βελτίωση της ισορροπίας, της ευελιξίας και της ευεξίας. Απλά φροντίστε να συμβουλευτείτε τον παθολόγο ή τον νευρολόγο σας πριν το δοκιμάσετε.

Πηγή: The Conversation.com