Οι πιθανότητες να έχεις συναντήσει ένα ναρκισιστή έστω και μία φορά στη ζωή σου είναι πάρα πολλές. Κάποιον που θεωρεί ότι είναι καλύτερος από όλους τους άλλους, που κυριαρχεί στη συζήτηση και λατρεύει το φως της δημοσιότητας. Ωστόσο, οι επιστήμονες όλο και περισσότερο συνειδητοποιούν ότι δεν είναι όλοι οι νάρκισσοι το ίδιο. Κάποιοι, στην πραγματικότητα, είναι εξαιρετικά ανασφαλείς.
Σε μελέτη που δημοσιεύτηκε, Personality and Social Psychology Bulletin, μία ομάδα επιστημόνων περιγράφει τα διάφορα είδη και τα κίνητρα που τους παρακινούν. O ναρκισσισμός είναι ένα δημοφιλές θέμα της ψυχολογίας. Ο Άγγλος γιατρός Havelock Ellis, πρώτος, ξεχώρισε τον ναρκισσισμό ως πνευματική διαταραχή στα τέλη του 19ου αιώνα. Ο Φρόιντ θεωρούσε τον ναρκισσισμό ως ένα φυσιολογικό κομμάτι της ανάπτυξης του παιδιού αλλά ισχυριζόταν ότι θα μπορούσε να εξελιχθεί σε διαταραχή αν επέμενε στην ενηλικίωση.
Στη μοντέρνα ψυχολογία, ο ναρκισισμός συνήθως εκλαμβάνεται ως χαρακτηριστικό της προσωπικότητας. Κάποια άτομα είναι περισσότερο νάρκισοι, άλλοι λιγότερο. Ο νάρκισσος διαθέτει συνήθως μια διογκωμένη άποψη για τον εαυτό του, μια αίσθηση ανωτερότητας και δικαιώματος και έλλειψη ενδιαφέροντος για τους άλλους. Το παραπάνω πορτρέτο ενός ναρκισσιστή είναι γνωστό. Αλλά δεν είναι το μόνο.
Μεγαλοπρεπής και ευάλωτος: Οι δύο κατηγορίες νάρκισσων
Στη μελέτη ερευνήθηκαν δύο τύποι νάρκισσων που είχαν αναγνωριστεί προηγουμένως: ο μεγαλοπρεπής και ο ευάλωτος. Οι μεγαλοπρεπείς ναρκισσιστές είναι αλαζόνες, κυρίαρχοι και εξωστρεφείς. Τείνουν να έχουν υψηλή αυτοεκτίμηση, είναι τολμηροί και ισχυρογνώμονες και αισθάνονται χαρούμενοι και σίγουροι για τη ζωή τους.
Οι ευάλωτοι ναρκισσιστές, από την άλλη πλευρά, είναι αποτραβηγμένοι, νευρωτικοί και ανασφαλείς. Τείνουν να έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, να είναι υπερευαίσθητοι και να νιώθουν άγχος και κατάθλιψη. Ωστόσο, αυτοί οι δύο τύποι ναρκισσιστών έχουν επίσης κάτι κοινό. Και οι δύο είναι εγωιστές, αισθάνονται ότι δικαιούνται ειδική μεταχείριση και προνόμια και είναι ανταγωνιστικοί με τους υπόλοιπους.
Ίσως μπορείτε να αναγνωρίσετε τους δύο τύπους ναρκισσιστών από το πώς συμπεριφέρονται σε κοινωνικές καταστάσεις. Οι μεγαλοπρεπείς ναρκισσιστές είναι κοινωνικά ικανοί. Είναι πιθανό να είναι κυρίαρχοι και γοητευτικοί. Οι ευάλωτοι ναρκισσιστές, από την άλλη πλευρά, είναι λιγότερο κοινωνικά ειδικευμένοι. Είναι πιθανό να είναι ντροπαλοί και αγχωμένοι σε κοινωνικές καταστάσεις. Επιπλέον, ενώ οι μεγαλοπρεπείς ναρκισσιστές είναι άμεσοι και ισχυροί στην επιδίωξη των στόχων τους, επιδιώκοντας να μεγιστοποιήσουν την επιτυχία, οι ευάλωτοι ναρκισσιστές είναι συνεσταλμένοι και αμυντικοί, προσπαθώντας να ελαχιστοποιήσουν την αποτυχία.
Το κοινωνικό στάτους και η κοινωνική ένταξη των νάρκισσων
Στη μελέτη, εξετάστηκαν τα κοινωνικά κίνητρα και οι αντιλήψεις των 2 τύπων νάρκισσων. Συγκεκριμένα, μελετήθηκαν οι επιθυμίες τους να αποκτήσουν ένα κοινωνικό στάτους και να ενταχθούν στην κοινωνία. Παράλληλα, εξετάστηκε αν ένιωσαν ότι πέτυχαν αυτούς τους δύο στόχους.
Το κοινωνικό στάτους αναφέρεται στο να χαίρεις σεβασμού και θαυμασμού από τους υπόλοιπους. Συμπεριλαμβάνει να ξεχωρίζεις και να θεωρείσαι ως σημαντικό άτομο στην κοινωνική ιεραρχίας. Αντίθετα, η κοινωνική ένταξη έχει να κάνει με το να είσαι αρεστός και αποδεκτός από τους άλλους. Συμπεριλαμβάνει να ταιριάζεις καλά με τους υπόλοιπους ως μέρος της κοινότητας.
Ο οποιοσδήποτε μπορεί να επιθυμεί είτε το κοινωνικό στάτους είτε την κοινωνική ένταξη είτε και τα δύο ή κανένα.
Τα αποτελέσματα της μελέτης
Στη μελέτη συμμετείχαν 676 ενήλικες με έδρα τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αξιολογήθηκαν τα επίπεδα τόσο του μεγαλοπρεπούς όσο και του ευάλωτου νάρκισσου. Αξιολογήθηκε επίσης ο βαθμός στον οποίο επιθυμούσαν το στάτους και την ένταξη, καθώς και τον βαθμό στον οποίο αισθάνονταν ότι είχαν επιτύχει τους στόχους τους.
Διαπιστώθηκε ότι τόσο οι μεγαλοπρεπείς όσο και οι ευάλωτοι ναρκισσιστές επιθυμούσαν έντονα το κοινωνικό στάτους. Είναι ενδιαφέρον ότι ενώ οι μεγαλοπρεπείς ναρκισσιστές ένιωθαν ότι ήταν επιτυχημένοι στην επίτευξη αυτού του στάτους, οι ευάλωτοι ναρκισσιστές θεώρησαν ότι δεν απέκτησαν το στάτους που τους άξιζε.
Επιπλέον, οι μεγαλοπρεπείς ναρκισσιστές δεν ένιωθαν ότι είχαν επιτύχει κοινωνική ένταξη, αλλά ούτε και το επιθυμούσαν ιδιαίτερα. Αντίθετα, οι ευάλωτοι ναρκισσιστές επίσης δεν ένιωσαν ότι είχαν επιτύχει κοινωνική ένταξη αλλά το επιθυμούσαν έντονα. Ως εκ τούτου, οι μεγαλοπρεπείς ναρκισσιστές ένιωθαν ότι είχαν πετύχει τους κοινωνικούς τους στόχους, αλλά οι ευάλωτοι ναρκισσιστές δεν το έκαναν.
Και οι δύο τύποι ναρκισσιστών λαχταρούν τον σεβασμό και τον θαυμασμό των άλλων. Αλλά ενώ οι μεγαλοπρεπείς ναρκισσιστές μπορεί να είναι εξαιρετικά κοινωνικά όντα, κερδίζοντας θριαμβευτικά τα φώτα της δημοσιότητας, οι ευάλωτοι ομόλογοί τους μπορεί να κρύβονται στο περιθώριο, αναζητώντας με μνησικακία, αλλά αποτυγχάνοντας να αποκτήσουν, το χειροκρότημα που λαχταρούν.
ΠΗΓΗ: theconversation
