«Η Διαταραχή Περιορισμένης Πρόσληψης Τροφίμων ή αλλιώς ARFID αναπτύσσεται συνήθως στην πρώιμη παιδική ηλικία» γράφει η μεταδιδακτορική ερευνήτρια Ψυχιατρικής Επιδημιολογίας,του Ινστιτούτου Καρολίνσκα, Λίζα Ντίνκλερ
Η Διαταραχή Περιορισμένης Πρόσληψης Τροφίμων ή αλλιώς ARFID (Avoidant Restrictive Food Intake Disorder) εν συντομία, είναι μια διαταραχή που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή όπως αναφέρει η επιστήμονας, η οποία πλήττει μικρούς και μεγάλους.
Υπολογίζεται ότι το 1-5% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από αυτή την διαταραχή, τονίζει η κα Λίζα Ντίνκλερ.
Τα άτομα που πάσχουν από αυτή τη διαταραχή έχουν μειωμένη όρεξη για φαγητό και να είναι αρκετά επιλεκτικά στις τροφές τους.
Επίσης, τα άτομα αυτά συνηθίζουν να τρώνε περιορισμένη ποικιλία τροφών, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε κακή ανάπτυξη, συνεπώς και σε κακή θρέψη.
Παρά τις συνέπειες που επιφέρει αυτή η διαταραχή, οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν πολλά για αυτή, καθώς και τις αιτίες που την προκαλεί, κάνοντας με αυτό τον τρόπο όλο και πιο δύσκολη την ανάπτυξη νέων θεραπειών για την καταπολέμηση της.
Οι επιστήμονες της μελέτης ερευνώντας τι πραγματικά συμβαίνει με αυτή την διαταραχή εντόπισε πως καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της έχουν οι γενετικοί παράγοντες.
Το Arfid ορίστηκε για πρώτη φορά ως διατροφική διαταραχή το 2013. Τα άτομα με την πάθηση αυτή καταναλώνουν συνήθως εξαιρετικά περιορισμένη ποικιλία τροφίμων ή πολύ χαμηλή ποσότητα φαγητού (ή και τα δύο).
Ποια είναι τα σημάδια του ARFID;
Η επιλεκτική διατροφή και η γενική έλλειψη ενδιαφέροντος για φαγητό είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του ARFID. Οι ερευνητές προσπαθώντας να διερευνήσουν την κατάσταση και να αποδώσουν τις πιθανούς λόγους που τα άτομα έχουν μειωμένη όρεξη και αποφεύγουν να τρώνε επιλεγμένες τροφές είναι οι εξής:
- Τα άτομα με ARFID συνήθως δεν αισθάνονται πεινασμένα ή αποθαρρύνονται από τη μυρωδιά, τη γεύση, την υφή ή το χρώμα του φαγητού.
- Μερικά άτομα με ARFID έχουν μετατραυματική διατροφική εμπειρία όπως πνιγμό, γαστρεντερικό πόνο, ακόμη και εμετό κατά τη διάρκεια του φαγητού.
Παρόλο που τα άτομα αυτά δεν έχουν αυτοσκοπό την απώλεια βάρους, οι παθόντες θέλοντας και μη, χάνουν σε μεγάλο βαθμό βάρος.
Εκτός από την απώλεια βάρους αντιμετωπίζουν και άλλα προβλήματα όπως είναι η διακοπή της ανάπτυξης, ο υποσιτισμός, η εξάρτηση από συμπληρώματα και βιταμίνες.
Πώς αντιμετωπίζεται το ARFID;
Το ARFID αντιμετωπίζεται καλύτερα από μια ομάδα που περιλαμβάνει γιατρό, διαιτολόγο και ψυχολόγο που ειδικεύεται στις διατροφικές διαταραχές. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει διατροφική συμβουλευτική, ιατρική φροντίδα και θεραπεία σίτισης.
Οι κύριοι στόχοι της θεραπείας είναι:
- Επίτευξη και διατήρηση υγιούς βάρος και υιοθέτηση υγιεινών προτύπων διατροφής
- Αύξηση στην ποικιλία των φαγητών που καταναλώνει το άτομο
- Κατανάλωση φαγητού χωρίς φόβο πόνου ή πνιγμού
Πηγή: the conversation
