Τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 συχνά ενθαρρύνονται να χάσουν βάρος, καθώς αυτό μπορεί να βοηθήσει στην επαναφορά του σακχάρου στο αίμα τους σε φυσιολογικά επίπεδα. Ωστόσο, λίγες μελέτες έχουν εξετάσει πώς η απώλεια βάρους επηρεάζει τη μακροχρόνια υγεία αυτών των ασθενών, συμπεριλαμβανομένου του κινδύνου καρδιακών παθήσεων (η πιο κοινή επιπλοκή του διαβήτη και η κύρια αιτία θανάτου) και ο κίνδυνος πρόωρου θανάτου. Αυτό επιδιώκει να διερευνήσει η τελευταία μελέτη, της Ερευνήτριας Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, Jean Strelitz

Τα αποτελέσματά έδειξαν ότι η μεγάλη απώλεια βάρους (περισσότερο από 10% του σωματικού βάρους) κατά τη διάρκεια της πενταετίας μετά τη διάγνωση διαβήτη τύπου 2 συσχετίστηκε με διπλάσιο κίνδυνο πρόωρου θανάτου από οποιαδήποτε αιτία. Ο κίνδυνος θανάτου μετά την απώλεια βάρους ήταν υψηλότερος μεταξύ των συμμετεχόντων που δεν είχαν παχυσαρκία τη στιγμή της διάγνωσής τους, γεγονός που υποδηλώνει ότι η παχυσαρκία θα μπορούσε να είναι ένας ιδιαίτερος παράγοντας στον τρόπο με τον οποίο οι ασθενείς επηρεάζονται από την απώλεια βάρους.

Η μελέτη  περιλάμβανε 2.730 ενήλικες με νέα διάγνωση διαβήτη τύπου 2 από το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Δανία και την Ολλανδία. Οι ηλικίες τους κυμαίνονταν από 40 έως 69 και το 42% ήταν γυναίκες. Στόχος ήταν να γίνει κατανοητό εάν η απώλεια βάρους μετά από διάγνωση διαβήτη συσχετίστηκε με τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και θνησιμότητας και εάν η βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη απώλεια βάρους είχε διαφορετικά αποτελέσματα.

Μετρήθηκε για πρώτη φορά το βάρος των συμμετεχόντων κατά τη στιγμή της διάγνωσης του διαβήτη, και ξανά μετά από ένα χρόνο και πέντε χρόνια αργότερα. Στη συνέχεια, για τα επόμενα πέντε χρόνια, παρακολουθήθηκαν πληροφορίες σχετικά με τις διαγνώσεις και τους θανάτους των καρδιακών παθήσεων των συμμετεχόντων από αρχεία νοσοκομείων και εθνικά μητρώα.

Τα αποτελέσματα

Οι ασθενείς που κέρδισαν βάρος κατά το έτος μετά τη διάγνωση είχαν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν μέχρι το τέλος της δεκαετούς μελέτης από εκείνους που διατήρησαν το βάρος τους. Η απώλεια βάρους και η ανάκτηση συνδέονταν επίσης με τον διπλάσιο κίνδυνο θανάτου.

Κατά τη διάρκεια της πενταετίας, η σταθερή, μέτρια απώλεια βάρους δεν έδειξε καμία επίδραση στις καρδιακές παθήσεις ή τη θνησιμότητα. Και η μεγάλη απώλεια βάρους δεν οδήγησε σε αυξημένο κίνδυνο θανάτου μεταξύ ατόμων που είχαν παχυσαρκία. Όσοι όμως δεν είχαν παχυσαρκία και έχασαν περισσότερο από το 10% του σωματικού τους βάρους είχαν περισσότερο από τρεις φορές τον κίνδυνο θανάτου από κάποιον που διατήρησε το βάρος του.

Δεν βρέθηκαν συσχετισμοί μεταξύ αλλαγών βάρους και κινδύνου καρδιακής νόσου σε οποιαδήποτε από τις χρονικές περιόδους που μελετήθηκαν. Η μελέτη είναι μία από τις πρώτες που έδειξαν (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33269535/) ότι η απώλεια βάρους μπορεί να έχει διαφορετικά αποτελέσματα σε διαφορετικούς ασθενείς με διαβήτη, ανάλογα με τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ).

ΠΗΓΗ: theconversation