Βασική οδηγία είναι η διαρκής παρακολούθηση της υγείας, σε συνεργασία με το γιατρό. Αυτό τόνισε ο Καθηγητής Λοιμωξιολογίας, εξηγώντας τι πρέπει να προσέχουν όσοι είναι σε κατ’ οίκον περιορισμό και εμφανίζουν συμπτώματα κορονοϊού. «Χρειάζεται τακτική και καθημερινή, κατά προτίμηση, επικοινωνία με επαγγελματία υγείας», εξήγησε.

Ακόμη τόνισε τη σημασία ενός καλά αεριζόμενου δωματίου, το οποίο ιδανικά θα χρησιμοποιείται μόνο από τον ασθενή.

Συνέστησε να υπάρχει περιορισμός των ατόμων που φροντίζουν τον ασθενή στο σπίτι, όπως και για τους ηλικιωμένους, στους οποίους έκανε ειδική αναφορά.  Ιδανικά θα πρέπει ο φροντιστής να είναι ένα άτομο που δεν ανήκει σε ομάδα υψηλού κινδύνου. Δεν επιτρέπονται επισκέψεις.

Να μένουν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας σε διαφορετικό δωμάτιο και αν αυτό δεν είναι δυνατόν να τηρείται μια απόσταση τουλάχιστον 1 με 2 μέτρα από τον άρρωστο. Επίσης, να περιορίζονται οι μετακινήσεις του ασθενή στο σπίτι και να υπάρχει καλός αερισμός στους κοινόχρηστος χώρους.

Αν είναι δυνατόν και υπάρχει, χρήση μιας μάσκας μπορεί να γίνεται από το άτομο που φροντίζει τον άρρωστο. Αν είναι στο ίδιο δωμάτιο ή σε κοινόχρηστο χώρο και οι δύο, να έχουν ένα μέτρο προστασίας. Αν δεν υπάρχει μάσκα, ένα μαντήλι που μετά θα πλυθεί καλά σε υψηλές θερμοκρασίες.

Καλό πλύσιμο στα χέρια μας με σαπούνι και νερό, μετά από κάθε επαφή με τον ασθενή ή το άμεσο άψυχο περιβάλλον του, επιφάνειες, πριν και μετά την προετοιμασία του φαγητού, πριν το φαγητό και μετά τη χρήση της τουαλέτας. «Να χρησιμοποιούμε χειροπετσέτες μιας χρήσης μετά το πλύσιμο των χεριών με νερό και σαπούνι. Εάν δεν είναι εφικτό, μια υφασμάτινη πετσέτα η οποία θα αντικαθίσταται όταν χρησιμοποιηθεί», συμπλήρωσε ο κ. Τσιόδρας.

Τόνισε πως πρέπει να αποφεύγουμε άμεση επαφή με οποιαδήποτε σωματικά υγρά και ιδιαίτερα σάλιο, πτύελα και άλλα υλικά του αρρώστου, όπως γάντια ή χαρτομάντιλα σε σακούλα που δένει μέσα στο δωμάτιο, πριν τα απορρίψουμε μαζί με τα οικιακά απορρίμματα.

Προσοχή στις επαφές με μολυσμένα αντικείμενα του αρρώστου όπως πιάτα, ποτήρια, μαχαιροπήρουνα, πετσέτες, σεντόνια, τα οποία μετά από σχολαστικό πλύσιμο μπορούν να χρησιμοποιηθούν ξανά. Τα λερωμένα ρούχα, οι πετσέτες, τα κλινοσκεπάσματα είναι καλό να τοποθετούνται σε ξεχωριστό σάκο για τα άπλυτα, με προσοχή ώστε να αποφεύγεται η επαφή με το δέρμα και τα ρούχα μας. Από εκεί και μετά, θα τοποθετούνται στο πλυντήριο με κοινό οικιακό απορρυπαντικό σε υψηλή θερμοκρασία 60 έως 90 βαθμούς Κελσίου και καλό στέγνωμα. «Πάντα εδώ ακολουθεί μετά από κάθε διαδικασία το προσεκτικό πλύσιμο των χεριών», συμπλήρωσε ο Καθηγητής.

Οποιεσδήποτε επιφάνειες και αντικείμενα στο δωμάτιο του ασθενούς, μπορούμε να τα καθαρίζουμε καθημερινά με κοινό απορρυπαντικό ή σαπούνι, να τα ξεπλένουμε και μπορούμε και να τα απολυμαίνουμε με ένα διάλυμα οικιακής χλωρίνης, σε αναλογία 4 κουταλάκια του τσαγιού σε ένα λίτρο νερό. Επίσης, την τουαλέτα μπορούμε να την καθαρίζουμε καθημερινά με το ίδιο διάλυμα. Είναι σημαντικό το να καταλάβουμε ότι άτομα που μένουν στο ίδιο σπίτι, είναι πιθανόν να μολύνουν το ένα το άλλο ή να είναι ήδη μολυσμένα.

Διάρκεια

Αν και το θέμα της διάρκειας απομόνωσης σε παγκόσμιο επίπεδο συζητείται, όπως εξήγησε ο κ. Τσιόδρας, ένας καλός κανόνας είναι η παραμονή στο σπίτι των ασθενών, τουλάχιστον για 10 μέρες από την έναρξη των συμπτωμάτων και πάντα μετά από ιατρική εκτίμηση και αξιολόγηση.

Όλα τα μέλη της οικογένειας θεωρούνται στενές επαφές και πρέπει να παραμένουν σε καραντίνα και να παρακολουθούν την υγεία τους, χωρίς να φεύγουν από το σπίτι για 14 μέρες από την μέρα που το πρώτο άτομο στο σπίτι εμφάνισε συμπτώματα.

«Αυτή η παραμονή για 14 μέρες θα μειώσει σημαντικά την μεταφορά της νόσου στην τοπική κοινότητα», υπενθύμισε ο κ. Τσιόδρας.