Επιστήμονες ανακάλυψαν 6 τύπους προδιαβήτη. Η μελέτη θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάπτυξη πιο εξατομικευμένων παρεμβάσεων που θα αποτρέπουν τα άτομα που διατρέχουν κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2.
Τα άτομα με προδιαβήτη έχουν σταθερά υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, αλλά δεν έχουν ακόμη αναπτύξει τα συμπτώματα του διαβήτη τύπου 2. Κατά τη διάρκεια πολλών ετών, τα κύτταρα των ανθρώπων με αυτή την κατάσταση γίνονται όλο και πιο ανθεκτικά στις επιδράσεις της ινσουλίνης, της ορμόνης που ρυθμίζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Η μετάβαση στον διαβήτη τύπου 2 συμβαίνει όταν το πάγκρεας δεν μπορεί πλέον να αντισταθμίσει αυτή την αντίσταση παράγοντας περισσότερη ινσουλίνη. Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), περίπου 88 εκατομμύρια ενήλικες στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν προδιαβήτη, κάτι που όχι μόνο αυξάνει τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2, αλλά και καρδιακών παθήσεων και εγκεφαλικού επεισοδίου.
Αλλά οι άνθρωποι με προδιαβήτη δεν είναι μια ομοιογενής ομάδα. Τώρα, μια νέα μελέτη έχει εντοπίσει έξι ευρείες κατηγορίες, με σημαντικές διαφορές όσον αφορά τις προοπτικές και τα είδη των παρεμβάσεων που θα μπορούσαν να καθυστερήσουν ή να αποτρέψουν τον διαβήτη.
Αλλαγές στο μεταβολισμό
Οι ερευνητές παρακολούθησαν αλλαγές στο μεταβολισμό 899 ατόμων που διατρέχουν κίνδυνο διαβήτη και είχαν εγγραφεί στην οικογενειακή μελέτη Tübingen και στο πρόγραμμα τρόπου ζωής Tübingen. Πάνω από 25 χρόνια, οι επιστήμονες διεξήγαγαν επαναλαμβανόμενες κλινικές και εργαστηριακές δοκιμές, καθώς και μαγνητική τομογραφία.
Στη συνέχεια χρησιμοποίησαν μια στατιστική τεχνική που ονομάζεται ανάλυση συμπλέγματος που αναγνώρισε έξι ξεχωριστές ομάδες ατόμων με προδιαβήτη με βάση οκτώ βασικά μεταβολικά χαρακτηριστικά. Μεταξύ αυτών ήταν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, η ποσότητα λίπους στο ήπαρ, η συνολική κατανομή λίπους, τα επίπεδα λιπιδίων στο αίμα και ο γενετικός κίνδυνος διαβήτη.
Τέλος, η ομάδα επιβεβαίωσε ότι οι έξι υποτύποι των προδιαβήτη έχουν ευρεία εφαρμογή, επεκτείνοντας την ανάλυσή τους σε σχεδόν 7.000 άτομα που συμμετέχουν στη μελέτη Whitehall II των δημοσίων υπαλλήλων στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Διαβάστε επίσης: Πότε ο προδιαβήτης εξελίσσεται σε διαβήτη
Συνολικά, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι στις έξι ομάδες έχουν τα ακόλουθα μεταβολικά χαρακτηριστικά και προφίλ κινδύνου:
- Οι συστάδες 1, 2 και 4 έχουν χαμηλό κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη και χαμηλής θνησιμότητας, σε σύγκριση με τις άλλες τρεις ομάδες.
- Οι περισσότεροι άνθρωποι στο σύμπλεγμα 2 είναι λεπτοί και έχουν πολύ χαμηλό κίνδυνο ανάπτυξης επιπλοκών διαβήτη.
- Οι άνθρωποι στο σύμπλεγμα 4 έχουν υπερβολικό βάρος, αλλά ο μεταβολισμός τους είναι σχετικά υγιής.
- Το σύμπλεγμα 3 παράγει πολύ λίγη ινσουλίνη και έχει γενετικούς παράγοντες κινδύνου για διαβήτη. Έχουν υψηλό κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη, καρδιαγγειακών επιπλοκών και νεφρικής νόσου. Ο κίνδυνος θνησιμότητας τους είναι μέτριος.
- Το σύμπλεγμα 5 έχει υψηλά επίπεδα λίπους στο ήπαρ τους, οι ιστοί τους είναι ανθεκτικοί στην ινσουλίνη και έχουν υψηλούς κινδύνους διαβήτη, καρδιαγγειακών επιπλοκών και νεφροπάθειας. Το ποσοστό θνησιμότητας τους είναι υψηλότερο από αυτό του συμπλέγματος 3.
- Το σύμπλεγμα 6 έχει υψηλά επίπεδα λίπους στα νεφρά και τις κοιλιακές κοιλότητες τους, το οποίο είναι γνωστό ως σπλαχνικό λίπος. Σε σύγκριση με τις συστάδες 3 και 5, ο κίνδυνος διαβήτη είναι σχετικά χαμηλός, αλλά ο κίνδυνος νεφροπάθειας και θνησιμότητας είναι υψηλός.
Η μελέτη ανοίγει νέους θεραπευτικούς δρόμους
Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι τα ευρήματά τους ισχύουν μόνο για ομάδες και δεν αντικατοπτρίζουν τον ατομικό κίνδυνο. Ωστόσο, σχεδιάζουν να διερευνήσουν κατά πόσον αυτές οι κατηγορίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον εντοπισμό ατόμων υψηλού κινδύνου και την παροχή στοχευμένων θεραπειών και στρατηγικών πρόληψης.
«Στη συνέχεια, σε μελλοντικές μελέτες, θα επιδιώξουμε πρώτα να καθορίσουμε σε ποιο βαθμό τα νέα ευρήματα ισχύουν για την ταξινόμηση μεμονωμένων ατόμων σε ομάδες κινδύνου», εξηγεί ο καθηγητής Andreas Fritsche, του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Tübingen, ο οποίος είναι ο ανώτερος συγγραφέας της ερευνητικής εργασίας.
Στην εργασία της, η ομάδα καταλήγει: «Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι η διαστρωμάτωση των πληθυσμών που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2 με τη χρήση απλών κλινικώμ χαρακτηριστικών θα μπορούσε να επιτρέψει ακριβείς και αποτελεσματικές στρατηγικές πρόληψης [για] άτομα με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2».
Διαβάστε επίσης: Το συμπλήρωμα διατροφής όπλο κατά του προδιαβήτη
Πάντως είναι σαφές ότι η στρατηγική αντιμετώπισης του διαβητικού ασθενούς πρέπει να ικανοποιεί τρεις βασικούς στόχους:
- μακροχρόνιο γλυκαιμικό έλεγχο
- αύξηση της σωματικής άσκησης και υιοθέτηση ενός πιο υγιεινού τρόπου ζωής
- εξάλειψη των παραγόντων που αυξάνουν τον κίνδυνο των χρόνιων επιπλοκών
Πέραν της γενικής σύστασης για βελτίωση της διατροφής και την προσθήκη, φυσικής δραστηριότητας, συχνά γιατροί και προδιαβητικοί αναζητούν μη φαρμακευτικές λύσεις, με στόχο την έγκαιρη παρέμβαση.
Πληροφορίες: medicalnewstoday
