«Δεν μπορούσα να το πω στους γονείς μου. Το είπα πρώτα στη θεία μου και εκείνη με πήγε σε έναν ειδικό. Είχε αγχωθεί και δεν ήξερε πως να το διαχειριστεί, ωστόσο το πήρε καλύτερα σε σχέση με τη μητέρα και τον πατέρα μου. Ο πατέρας μου ήθελε να με "αλλάξει"» μου εξομολογήθηκε αγαπημένο μου πρόσωπο.
Όπως μου είπε, «ήθελε να με πάει σε άλλον ειδικό για να με «γυρίσει» και τον είχαν πείσει ότι γίνεται», μου είχε εξομολογηθεί σχετικά με δική του εμπειρία όσον αφορά στην αποκάλυψή της σεξουαλικής της ταυτότητας στους δικούς της ανθρώπους.
Ένας άλλος γνωστός μου μού έχει εξομολογηθεί ένα βράδυ στο λεωφορείο ότι δεν έχει καμία επαφή με τους γονείς του, καθώς όταν έκανε το δικό του “cοming out” τον έσπασαν στον ξύλο και τον έστειλαν στο νοσοκομείο, γεγονός το οποίο παραλίγο να του στοιχίσει τη ζωή.
Ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ιστορία. Παρακάτω γίνεται μια μικρή αναφορά σε εκείνες τις μεθόδους - βασανιστήρια που επέλεξαν κάποιοι στην προσπάθειά τους να «αλλάξουν» τα παιδιά τους επειδή δεν μπορούσαν να αποδεκτούν ότι είναι κάτι διαφορετικό από τους ίδιους. Το κείμενο αυτό απλά φιλοδοξεί να καταδείξει πόσο μάταιο είναι αυτό και πόσο κακό μπορεί να κάνει στον άνθρωπο, αφήνοντας ακόμα μεγαλύτερες πληγές στην ψυχή του.
Τι είναι οι θεραπείες μεταστροφής
Οι θεραπείες μεταστροφής δεν είναι κάτι ξένο στην Ελλάδα παρόλο που πολλοί νομίζουν ότι γίνονται μόνο κάπου πολύ...μακριά από μας.
Ο ψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής και επιστημοινικός συνεργάτης του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών, Σταύρος Μπουφίδης μας μίλησε για αυτά τα βασανιστήρια και τα τραύματα τα οποία αφήνουν στη ψυχή των ατόμων που υποβάλλονται σε αυτά.
Οι θεραπείες μεταστροφής είναι για θεραπείες που έχουν στόχο την αλλαγή της σεξουαλικής ταυτότητας με στόχο την «επανόρθωση» των ατόμων αυτών, την αλλαγή δηλαδή του σεξουαλικού τους προσανατολισμού.
Αυτό συνήθως γίνεται με διάφορους τρόπους, είτε μέσω ψυχολογικής στήριξης, είτε με ιατρικές παρεμβάσεις που περιλαμβάνουν ορμόνες ακόμα και φάρμακα. Τέτοιες θεραπείες αναλαμβάνουν και ιερείς αλλά και πνευματικοί και εναλλακτικοί θεραπευτές, ακόμα και παιδίατροι και γιατροί, όπως μας εξήγησε ο κ. Μπουφίδης.
«Εμείς οι ψυχίατροι που έχουμε επαφή με ΛΟΑΤΚΙ άτομα ως θεραπευτές γνωρίζουμε ότι δεν είναι κάτι τόσο σπάνιο. Εξάλλου η αντίληψη ότι τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα είναι για ασθενείς υπήρχε για πάρα πολλά χρόνια και δεν άφηνε κιόλας να αναδειχθεί η επιστημονική αλήθεια» μας είπε.
Ποιες είναι οι ψυχικές επιπτώσεις των βασανιστηρίων αυτών στον άνθρωπο
Σε κάθε περίπτωση τα άτομα τα οποία έχουν υποστεί θεραπεία μεταστροφής είναι θύματα βίας είπε. «Οι ψυχικές επιπτώσεις που εμφανίζουν είναι παρόμοιες με αυτές που αντιμετωπίζει ένα θύμα βίας. Βιώνουν ντροπή, ενοχές, πίεση, αισθήματα τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε απόπειρα αυτοκτονίας».
Ο Σταύρος Μπουφίδης μάλιστα τόνισε ότι υπάρχουν και πολύ ακραίες μορφές βασανισμού στο πλαίσιο της θεραπείας μεταστροφής. Ένα από τα πολλά βασανιστήρια που υπάρχουν, όπως μας περιέγραψε, περιλαμβάνει παρακολούθηση πορνογραφίας. Τη στιγμή που το άτομο παρακολουθεί πορνογραφία με ομοφυλοφιλικό περιεχόμενο διοχετεύουν στο σώμα του ηλεκτρικό ρεύμα. Αυτό μπορεί να γίνεται τόσο στα χέρια, όσο και στα γεννητικά όργανα. Στην ουσία δηλαδή πρόκειται για ηλεκτροσόκ, το οποίο και πρόκειται για βασανιστήριο.
Μόλις το 2018 οι «θεραπείες» αυτές κρίθηκαν παράνομες από την ΕΕ. Ακόμα και στην Αμερική η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία προχώρησε στην ποινικοποίησή τους. Πρόκειται για την ίδια εταιρεία που το 1952 είχε προσθέσει την ομοφυλοφιλία στην ίδια κατηγορία με τις παραφιλίες για να προχωρήσει τελικά στην αποπαθολογικοποίησή της αργότερα το 1973.
Στην χώρα μας πάντως οι θεραπείες μεταστροφής δεν έχουν ακόμα κριθεί παράνομες.
Τα σημάδια που αφήνουν στην ψυχή των ατόμων αυτών οι θεραπείες αυτές είναι πολλά ενώ πολλοί είναι εκείνοι που δεν ζητούν θεραπεία.
Η παγίδα πίσω από τον δυϊσμό (καλό, κακό)
Μιλώντας στο News4health.gr για τον παράλογο φόβο που έχουν αρκετοί άνθρωποι απέναντι στα ΛΟΑΚΤΙ και σχετικά με τι θα μπορούσαμε να πούμε στον κόσμο ώστε να μην κυριαρχεί αυτή η «λογική» ο κ. Μπουφίδης είπε ότι:
«Καλό θα ήταν να μάθουμε στον κόσμο πως θα ξεφύγει από δυϊκές έννοιες όπως είναι το «φυσιολογικό» και το «παθολογικό». Αυτές οι έννοιες είναι ρευστές διότι ορίζονται από πάρα πολλούς παράγοντες και κυρίως πολιτιστικούς. Η ομοφοβία όπως και η τρανσφοβία είναι στην ουσία υπέρμετρος φόβος. Οι ρίζες του φόβου αυτού βρίσκονται στις προκαταλήψεις. Οι προκαταλήψεις διαφέρουν από τα στερεότυπα καθώς αποτελούν αντιλήψεις που συνήθως αφορούν ολόκληρες ομάδες σε αντίθεση με τα στερεότυπα τα οποία αφορούν κοινωνικά σύνολα. Συνήθως οι προκαταλήψεις βασίζονται σε υποκειμενικούς παράγοντες σε ο,τι αφορά στον τρόπο προσέγγισης ενός θέματος.
Ο κ.Μπουφίδης εξήγησε ότι και οι λέξεις κάνουν «ζημιά». Ο ίδιος έχει εισηγηθεί την αποψυχιατρικοποίηση και την αποπαθολογικοποίηση των τρανς ατόμων σε μια προσπάθεια να συμμετέχει ενεργά στην καλυτέρευση της τους, συμβάλλοντας έτσι στην διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.
Δεν είναι τυχαίο ότι τα άτομα αυτά λόγω της πίεσης που βιώνουν αλλά και λόγω του κοινωνικού αποκλεισμού φτάνουν στο σημείο να θέλουν να κάνουν κακό στον εαυτό τους. Τα ποσοστά αυτοκτονικότητας φτάνουν το 40% για τα άτομα αυτά και είναι 9 φορές μεγαλύτερος ο αριθμός σε σύγκριση με το κοινωνικό σύνολο.
«Δυστυχώς υπάρχει και η άποψη ότι τα άτομα αυτά έχουν πρόβλημα με τη φύση τους, αλλά αυτό δεν είναι ορθό και επιστημονικά αληθές» μας είπε στο Σταύρος Μπουφίδης και πρόσθεσε:
« Είναι ομοφοβική και τρανσφοβική άποψη, η οποία θεωρεί ότι οι ψυχικές επιπτώσεις οι οποίες βιώνουν τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα δεν οφείλεται στους κοινωνικούς αποκλεισμούς αλλά στην ίδια τους την ταυτότητα».
Σε ερώτηση του News4health.gr σχετικά με τι θα μπορούσαμε να πούμε και να κάνουμε ώστε να μην κυριαρχεί αυτή η «λογική» ο κ. Μπουφίδης είπε ότι: «Καλό θα ήταν να μάθουμε στον κόσμο πως θα ξεφύγει η σκέψη του από τον περιορισμό του δυισμού, όπως είναι το «φυσιολογικό» και το «παθολογικό». Αυτές οι έννοιες είναι ρευστές διότι ορίζονται από πάρα πολλούς παράγοντες και κυρίως κοινωνικούς, πολιτικούς και πολιτιστικούς. Η ομοφοβία όπως και η τρανσφοβία είναι στην ουσία υπέρμετρος, παράλογος φόβος και αποστροφή των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων των οποίων οι ρίζες βρίσκονται στις προκαταλήψεις.
Όπως είπε ο ίδιος: «Η ομοφοβία, η τρανσφοβία αλλά και η θηλυκοφοβία έχουν τις ίδιες ρίζες. Είμαστε σε μια εποχή που συζητάμε αρκετά για τις ταυτότητες, για την τοξική αρρενωπότητα, τις θηλυκότητες και δεν υπάρχει η παλιά δυιστική προσέγγιση για το φύλο, δεν συζητάμε πια για τον άνδρα και τη γυναίκα άλλα για αρρενωπότατες και θηλυκότητες . Σε κάθε περίπτωση, ο όρος «φυσιολογικό» και «παθολογικό» εγκλωβίζει τον νου μας, δεν βοηθά στην διαχείριση των φοβιών και δεν αφήνει τον άνθρωπο να σκεφτεί ελεύθερα».
