«Η Ελλάδα παραμένει μια επικίνδυνη εξαίρεση στην Ευρώπη, καθώς τα συνταγογραφούμενα φάρμακα διατίθενται ανεξέλεγκτα, χωρίς ιατρική συνταγή, θέτοντας σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία» τονίζει ο ΙΣΘ ύστερα από επιστολή της Επαγγελματικής Ένωσης Παθολόγων Ελλάδος (ΕΕΠΕ) προς το υπουργείο υγείας για το φάρμακο τιρζεπατίδη (tirzepatide, Mounjaro), ένα ισχυρό ενέσιμο για τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και την παχυσαρκία, που κινδυνεύει να γίνει αντικείμενο ανεξέλεγκτης χρήσης

Ο Ιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης (ΙΣΘ), με αφορμή όσα καταγράφει η ΕΕΠΕ, έχει αποστείλει αντίστοιχο αίτημα προς την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, όπως έκανε και στο παρελθόν, τονίζοντας ότι θέλει να επικαιροποιήσει το πάγιο αίτημα για νομοθέτηση της υποχρεωτικής χορήγησης φαρμάκων μόνο με ιατρική συνταγή, όπως συμβαίνει σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. διότι «η χορήγηση συνταγογραφούμενων φαρμάκων απαιτεί αυστηρά ιατρική συνταγή ενώ στην Ελλάδα τα φαρμακεία τα διαθέτουν ελεύθερα, παραβιάζοντας κάθε έννοια ασφάλειας».

Ο ΙΣΘ ζητά η χορήγηση φαρμάκων να γίνεται μόνον ύστερα από ιατρική εκτίμηση, με πλήρη ενημέρωση για ενδείξεις, αντενδείξεις και παρακολούθηση. Η ελεύθερη διάθεσή τους όχι μόνο θέτει σε κίνδυνο όσους τα χρησιμοποιούν αλόγιστα, αλλά προκαλεί και ελλείψεις για ασθενείς που τα έχουν πραγματικά ανάγκη. Όπως επισημαίνει ο ΙΣΘ «Με την ζητούμενη νομοθέτηση διασφαλίζεται η αποφυγή καταχρήσεων, η αλόγιστη χρήση φαρμάκων, η αποφυγή αυτοδιαγνώσεων, οι παρενέργειες εξαιτίας αλληλεπιδράσεων μεταξύ φαρμάκων και εν γένει η πολυφαρμακία και κυρίως η ασφάλεια του ασθενούς».

Ο ΙΣΘ και ο πρόεδρος του συλλόγου Νίκος Νίτσας καλούν την πολιτεία να διορθώσει άμεσα την κατάσταση, εναρμονίζοντας την Ελλάδα με την Ε.Ε. διότι «η υποχρεωτική συνταγογράφηση δεν είναι πολυτέλεια, αλλά ζήτημα επιβίωσης. Η πολιτεία οφείλει να νομοθετήσει τώρα, εξασφαλίζοντας ότι κάθε συνταγογραφούμενο φάρμακο φτάνει στα χέρια των ασθενών μόνο με την υπογραφή γιατρού» Ο κ. Νίτσας υπενθυμίζει δε ότι η ρύθμιση για την υποχρεωτική χορήγηση αντιβιοτικών έχει οδηγήσει σε περιστολή της χρήσης τους κατά περισσότερο από 20%, μια ρύθμιση που έγινε κατόπιν πολλών προσπαθειών της ιατρικής κοινότητας.