Ειδικότερα, η κ. Νούνη με αφορμή τον χαρακτηρισμό «ήρωας» που αποδίδεται τον τελευταίο καιρό στους υγειονομικούς, επιχείρησε να εξηγήσει για ποιο λόγο δε θέλουν να χαρακτηρίζονται έτσι και τι προτιμούν αντ΄αυτού.

Σύμφωνα με όσα γράφει αν μία κοινωνία χρειάζεται ήρωες, τότε κάτι έχει πάει πολύ στραβά. Συνεχίζει αναφέροντας ότι εκείνη και οι συνάδελφοί της απλώς κάνουν την δουλειά τους με υπευθυνότητα και σεβασμό στον ασθενή.

Γι΄αυτό, εκείνο που ζητάνε δεν είναι να αποκαλούνται ήρωες. Είναι σεβασμός από τον κόσμο που θα μεταφράζεται σε στήριξη των κινητοποιήσεων τους και όχι άλλες λεκτικές ή σωματικές επιθέσεις από μέλη της οικογένειας και ασθενείς.

Ολόκληρο το άρθρο της νοσηλεύτριας

«"Αλίμονο στη χώρα που έχει ανάγκη από ήρωες. Μόνο οι κακοί στρατηγοί χρειάζονται ήρωες",είχε πει ο Μπέρτολ Μπρεχτ.

Δε μ αρέσουν οι χαρακτηρισμοί "γενναίοι" και "ήρωες" και τις τελευταίες μέρες ακούγονται έντονα. Οι άνθρωποι δεν γίνονται ήρωες παρά μόνο όταν δεν έχουν άλλη επιλογή. Ο ήρωας αποτελεί μια εξιλεωτική πράξη για την εγγενή αδυναμία της κοινωνίας, του κράτους, να αντιμετωπίσει τα πρακτικά προβλήματα. Αν αναζητάμε ήρωες και γενναίους, τότε κάτι πάει λάθος. Όταν η ελληνική κοινωνία δεν έχει επαγγελματίες υγειονομικούς θωρακισμένους με γνώσεις και μέσα, τότε αναζητά ήρωες.

Οι υγειονομικοί βιώνουμε περίεργα συναισθήματα. Η εμφάνιση της πανδημίας μας έκανε ξαφνικά αγαπητούς στην Ελλάδα και διεθνώς. Κάποιοι μας αποκάλεσαν ήρωες, κάποιοι θέλησαν να μας στηρίξουν ηθικά, με χειροκροτήματα από τα μπαλκόνια. Όσοι το ένιωθαν, σωστά το έπραξαν. Προσωπικά όμως, με ενοχλεί βαθύτατα να με χειροκροτούν μόνο όταν με έχουν ανάγκη. Εκτιμώ πάρα πολύ τη στήριξη αυτή, αλλά δεν είμαστε κάποιοι ξεχωριστοί ήρωες. Μας αναγκάζουν να γίνουμε... Επαγγελματίες υγείας είμαστε που δουλεύουμε σε συνθήκες ιδιαίτερα δύσκολες. Και είναι ξεκάθαρο πώς το δημόσιο σύστημα υγείας έχει φτάσει σε οριακή κατάσταση και εδώ και 7 μήνες δεν έχει γίνει τίποτα για την βελτίωσή του. Οι νοσούντες εργαζόμενοι στο ΕΣΥ αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, ωστόσο δεν το βάζουν στα πόδια.

Το να ασκεί κάποιος/α το επάγγελμά του/της με συνέπεια, σοβαρότητα, βασισμένος/η σε επιστημονικά δεδομένα, το να σέβεται τον ασθενή, τα συναισθήματά του και την ιδιωτικότητά του είναι θέμα ηθικής και δεοντολογίας του επαγγέλματος και όχι θέμα καλοσύνης, καλής ψυχής και ηρωισμού. Θα κάνουμε πάντα αυτό που πρέπει να κάνουμε, αλλά την ίδια στιγμή, θέλουμε να μην ξεχάσετε ποτέ αυτή την κατάσταση. Να τη θυμάστε όταν τελειώσουν όλα. Να μας βοηθήσετε να φέρουμε πραγματική αλλαγή. Όχι άλλες λεκτικές ή σωματικές επιθέσεις από μέλη της οικογένειας και ασθενείς. Αποδώστε την ευθύνη στις κυβερνήσεις μας για τις ελλείψεις εξοπλισμού ή προσωπικού. Βοηθήστε μας για να σας βοηθήσουμε ακόμα περισσότερο. Στηρίξτε τα αιτήματα και τις κινητοποιήσεις μας. Διαδώστε τα δίκαια αιτήματά μας.

Η λέξη «ήρωας» είναι μία από τις πολλές ταλαιπωρημένες λέξεις της εποχής. Μιας εποχής που οι λέξεις αδειάζουν από το περιεχόμενο τους και γίνονται ελαφρές σαν πούπουλα. Οι υγειονομικοί στο ΕΣΥ ζητάμε να αντιμετωπιστούμε με σεβασμό και αξιοπρέπεια,. Δεν είμαστε ήρωες! Μη μας μας οδηγείτε σε μια τέτοια κατάσταση» καταλήγει.