Επιστήμονες κατέληξαν ότι η αυξημένη φυσική δριαστηριότητα, ακόμα και σε μεγάλη ηλικία, μειώνει το ρίσκο καρδιακής ασθένειεας και εγκεφαλικού. Οι επιστήμονες βρήκαν ότι το επίπεδο δρστηριότητας που χρειάζεται για να βιώσουν αυτό το όφελος ισούται με 1 ώρα τρεξίματος κάθε εβδομάδα.

Η άσκηση μειώσε τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου

Στη μελέτη εξετάστηκαν πάνω από 1 εκατ. άντρες και γυναίκες άνω των 60 ετών, στους οποίους δόθηκαν 2 συνεχόμενα «health check» από την Εθνική Υπηρεσία Υγείας της Κορέας από το 2009-2010 και το 2011-2012. Σε κάθε ένα, ρωτήθηκαν για τον τρόπο ζωής τους και τα επίπεδα δραστηριότητας. Υπολόγισαν την ποσόστητα της μέτριας και έντονης άσκησης που έκαναν οι συμμετέχοντες κάθε εβδομάδα και τυχόν αλλαγές μεταξύ των ελέγχων υγείας.

Σχεδόν λίγο πάνω από το 20% των μη ενεργών ηλικιωμένων κατά τον πρώτο τους έλεγχο είχαν αυξήσει την φυσική τους δραστηριότητα στον δεύτερο, σύμφωνα με τη μελέτη. Αυτοί οι άνθρωποι βίωσαν 11% μειωμένο κίνδυνο καρδιαγγειακής ασθένειας.

Ο κίνδυνος καρδιαγγειακών προβλημάτων μειώθηκε σημαντικά ακόμα και σε εκείνους που ζούσαν με χρόνιες ασθένειες ή ανάπηροι και άλλαξαν τον τρόπο ζωής τους, υιοθετώντας έναν πιο ενεργό τρόπο ζωής που περιελάμβανε δραστηριότητα τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα.

Τα άτομα με αναπηρία είχαν 16% μειωμένο κίνδυνο και όσοι ζούσαν με διαβήτη, αρτηριακή πίεση ή υψηλά επίπεδα χοληστερόλης μείωσαν το ρίσκο έως 7%. Ωστόσο, το 54% των συμμετεχόντων που ασκούνταν τουλάχιστον 5 φορές την εβδομάδα στον πρώτο έλεγχο, εγκατέλειψαν την άσκηση στον επόμενο. Αυτά τα άτομα αύξησαν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών νόσων κατά 27%.

«Τα ευρήματα ευθυγραμμίζονται πολύ καλά με το πρόσφατο έγγραφο των Υπηρεσιών Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών όσον αφορά τη σωματική άσκηση και τα οφέλη της. Εν συντομία η σωματική δραστηριότητα συνδέεται με τη μείωση των καρδιαγγειακών παθήσεων. Αυτή είναι η πρώτη φορά που το βλέπω αυτό διατυπωμένο όπως και το ότι τα οφέλη της σωματικής δραστηριότητας δεν διατηρούνται εάν ένα άτομο σταματήσει να ασκείται», δήλωσε ο Δρ Richard C. Becker, διευθυντής του τμήματος καρδιαγγειακής υγείας και ασθενειών στο UC Health στο Σινσινάτι του Οχάιο.

Οι περιορισμοί της μελέτης

Η μελέτη περιοριζόταν από 2 παράγοντες. Οι παρατηρούμενες αλλαγές στη συχνότητα της άσκησης βασίζονταν αποκλειστικά και μόνο στις απαντήσεις των συμμετεχόντων. Επίσης, τα δεδομένα ήρθαν από ηλικιωμένους μόλις ενός έθνους (Κορεάτες). Γι αυτό, στο μέλλον χρειάζεται τα ευρήματα να αφορούν άτομα από διάφορα έθνη.

Επιπλέον, απουσίαζαν πληροφορίες σχετικά με άλλα είδη φυσικής δραστηριότητας, όπως οι ασκήσεις μυικής ενδυνάμωσης. Τέλος, οι επιστήμονες δεν κατάφεραν να μάθουν τους λόγους για τους οποίους σταμάτησαν κάποιοι να ασκούνται.

ΠΗΓΗ: Healthline