«Οι μέχρι τώρα προσπάθειες να πετύχουμε τη θεραπεία του ιού ήταν να χρησιμοποιούνται φάρμακα που ήδη χρησιμοποιούνται σε άλλες ιατρικές καταστάσεις και έχουν πιθανώς δραστικότητα έναντι άλλων ιών ή και παρασίτων ελπίζοντας ότι θα έχουμε αποτέλεσμα και εναντίον του νέου ιού», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Λοιμωξιολόγος και Διευθυντής Υγειονομικού Πολεμικής Αεροπορίας, Υποπτέραρχος Δημήτρης Χατζηγεωργίου, κατά την καθιερωμένη παρουσίαση για την πορεία του COVID-19 στην Ελλάδα. Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι η τακτική αυτή δεν έχει αποδώσει παρά φτωχά μέχρι στιγμής αποτελέσματα.
Οι επιστήμονες, λοιπόν, ακολουθούν και μία άλλη «πιο ορθολογική προσέγγιση της θεραπείας», κατά τον Υποπτέραρχο. Αυτή είναι είναι να στοχεύουν σε κάποια από τις 25 ειδικές πρωτεΐνες του νέου ιού και αδρανοποιώντας αυτή την πρωτεΐνη να διακόψουν τον κύκλο ζωής του SARS-COV-2.
«Ήδη κάποια ερευνητικά εργαστήρια στον κόσμο ακολουθούν αυτό το δρόμο, οποίος όμως είναι πιο δύσκολος και χρονοβόρος. Ένας από τους τρόπους να ανακαλύψουμε φάρμακα που αδρανοποιούν τις πρωτεΐνες του ιού είναι ένα δοκιμάζονται, μέσω πανίσχυρων υπολογιστών, τρισδιάστατα μοντέλα πιθανών φαρμακευτικών μορίων τα οποία συγγενεύουν στη δομή τους με τις πρωτεΐνες-στόχος. Στη συνέχεια, οι ενώσεις που παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη συγγένεια δοκιμάζονται στο κατά πόσο μπορούν να αναστείλουν τον πολλαπλασιασμό του ιού σε πειραματικά μοντέλα, δηλαδή σε κυτταροκαλλιέργειες ή σε πειραματόζωα».
Η ανακάλυψη φαρμάκων μέσω της μελέτης αλληλοεπιδράσεων της τρισδιάστατης δομής των προτείνων δεν είναι κάτι καινούργιο, όπως εξήγησε ο κ. Χατζηγεωργίου, αφού έχει χρησιμοποιηθεί ήδη από τη δεκαετία του '90 για την εύρεση κάποιων φαρμάκων για τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας, που προκαλεί το AIDS.
«Οι σημερινοί υπολογιστές, όπως ο υπερυπολογιστής Summit του Oak Ridge National Laboratory, που είναι 1 εκατομμύριο φορές ισχυρότερος και ταχύτερος από τους υπολογιστές της εποχής εκείνης, μπορούν να κάνουν πολλές επεξεργασίες ταυτόχρονα επιτρέποντας την παράλληλη εκτέλεση προσομοιώσεων μοριακής αλληλεπίδρασης πολλών αντιγράφων των μορίων-στόχο, αφού στη φύση η τρισδιάστατη δομή των πρωτεϊνών δεν είναι απόλυτα σταθερή», εξήγησε ο Λοιμωξιολόγος.
Ο κ. Χατζηγεωργίου, όμως, πρόσθεσε πως «σε έναν υπερρεαλιστικό επιταχυνόμενό κόσμο της έρευνας για τον ιο SARS-COV-2, που προκαλεί τη νόσο COVID19, οι εξελίξεις γίνονται γρήγορα ξεπερασμένες». Όπως εξήγησει, λόγω συνεχών μεταλλάξεων σε συγκεκριμένα σημεία του γονιδιώματος, οι πρωτεΐνες των διαφόρων στελεχών του ιού παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλομορφία και οι διαδικασίες πρέπει να επαναλαμβάνονται πολλές φορές.
Έτσι, πρόσφατα επιστρατεύτηκε η Τεχνητή Νοημοσύνη, μέσω των υπερυπολογιστών ή με τη χρήση τεράστιων πόρων υπολογιστικού νέφους να βοηθήσει στην πρόβλεψη της αλληλεπίδρασης κάθε υποψήφιας θεραπευτικής ουσίας με την πρωτεΐνη-στόχο του ιού.
«Κανένα από αυτά τα σύγχρονα μέσα της φαρμακευτικής επιστήμης δεν εγγυάται την επιτυχία για την ανεύρεση ενός αποτελεσματικού φαρμάκου εντός ενός δεδομένου χρονικού πλαισίου δυο, τριών ή έξι μηνών», παραδέχθηκε ο κ. Χατζηγεωργίου. Πρόσθεσε, όμως, πως ένας συνδυασμός ορθολογισμού, επιστημονικής γνώσης και εφευρετικότητας, μαζί με τα πιο ισχυρά διαθέσιμα εργαλεία και κυρίως με τη συνεργασία επιστημόνων από διάφορα πεδία θα δώσει το καλύτερο αποτέλεσμα.
