Η Επιστημονική Συμβουλευτική Ομάδα της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης (SAGE) διερεύνησε πρόσφατα σενάρια για την μακροπρόθεσμη εξέλιξη του ιού. Προτού, όμως, αναφέρουμε αυτά τα σενάρια, χρειάζεται να υπενθυμίσουμε τον τρόπο που εξελίσσονται οι ιοί.

Πώς εξελίσσονται οι ιοί;

Η εξέλιξη είναι αποτέλεσμα τυχαίων μεταλλάξεων (ή σφαλμάτων) στο γονιδίωμα του ιού όταν αναπαράγεται. Μερικές από αυτές τις τυχαίες μεταλλάξεις θα είναι καλές για τον ιό, προσφέροντας κάποιο πλεονέκτημα. Αντίγραφα αυτών των γονιδίων είναι πιο πιθανό να επιβιώσουν στην επόμενη γενιά, μέσω της διαδικασίας της φυσικής επιλογής. Νέα ιικά στελέχη μπορούν επίσης να αναπτυχθούν μέσω ανασυνδυασμού , όταν οι ιοί αποκτούν γονίδια από άλλους ιούς ή ακόμη και από τους ξενιστές τους.

Σε γενικές γραμμές, μπορούμε να αναμένουμε ότι η εξέλιξη θα ευνοήσει τα στελέχη του ιού που οδηγούν σε μια πιο απότομη καμπύλη επιδημίας, παράγοντας περισσότερα κρούσματα πιο γρήγορα, έχοντας 2 επιπτώσεις.

Πρώτον, ο ιός αναμένεται να γίνει πιο μεταδοτικός. Ένα μολυσμένο άτομο είναι πιθανό να μολύνει περισσότερους ανθρώπους. οι μελλοντικές εκδόσεις του ιού θα έχουν υψηλότερο αριθμό αναπαραγωγής ή R. Δεύτερον, μπορούμε επίσης να περιμένουμε ότι η εξέλιξη θα συντομεύσει το χρόνο που χρειάζεται από τη στιγμή που κάποιος θα μολυνθεί μέχρι να μολύνει άλλους (μικρότερο «σειριακό διάστημα»).

Αυτή η θεωρία αποτυπώνεται στη μετάλλαξη Δέλτα

Το αρχικό στέλεχος της Wuhan είχε τιμή R 2-3, αλλά η τιμή R της Δέλτα είναι περίπου 5-6 (ορισμένοι ερευνητές λένε ότι ο αριθμός αυτός είναι ακόμη υψηλότερος ). Έτσι, κάποιος που έχει μολυνθεί από τη Δέλτα είναι πιθανό να μολύνει τουλάχιστον δύο φορές περισσότερους ανθρώπους από το αρχικό στέλεχος της Wuhan.

Υπάρχουν επίσης στοιχεία ότι η Δέλτα έχει πολύ μικρότερο σειριακό διάστημα σε σύγκριση με το αρχικό στέλεχος Wuhan. Αυτό μπορεί να σχετίζεται με το υψηλότερο ιικό φορτίο (περισσότερα αντίγραφα του ιού) σε κάποιον που έχει μολυνθεί με Δέλτα σε σύγκριση με προηγούμενα στελέχη. Αυτό μπορεί να επιτρέψει στη Δέλτα να μεταδοθεί νωρίτερα μετά τη μόλυνση. Ένα υψηλότερο ιικό φορτίο μπορεί επίσης να κάνει τη Δέλτα να μεταδίδεται ευκολότερα σε υπαίθριο χώρο και μετά από μία «φευγαλέα επαφή».

Οι προβλέψεις του SAGE για την εξέλιξη του SARS-CoV-2

Η SAGE υποστηρίζει ότι είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα υπάρξει «αντιγονική μετατόπιση» και συσσώρευση μικρών μεταλλάξεων που θα οδηγήσουν τα τρέχοντα εμβόλια να γίνουν λιγότερο αποτελεσματικά. Συνεπώς τα ενισχυμένα τροποποιημένα εμβόλια θα είναι απαραίτητα.

Στη συνέχεια, αναφέρει ότι οι πιο δραματικές αλλαγές στον ιό ("αντιγονική μετατόπιση"), οι οποίες μπορεί να συμβούν μέσω του ανασυνδυασμού με άλλους ανθρώπινους κορωνοϊούς, είναι μια «ρεαλιστική πιθανότητα». Αυτό θα απαιτούσε πιο ουσιαστικό ανασχεδιασμό των εμβολίων.

Το SAGE πιστεύει επίσης ότι υπάρχει μια ρεαλιστική πιθανότητα «αντίστροφης ζωονόσου», που οδηγεί σε έναν ιό που μπορεί να είναι πιο παθογόνος (επιβλαβής) για τον άνθρωπο ή ικανός να αποφύγει τα υπάρχοντα εμβόλια. Αυτό θα ήταν ένα σενάριο όπου ο SARS-CoV-2 μολύνει τα ζώα, πριν περάσει ξανά στους ανθρώπους. Έχουμε ήδη δει τον SARS-CoV-2 να μολύνει βιζόν, αιλουροειδή και τρωκτικά .

Ο ιός θα γίνει πιο θανατηφόρος;

Οι εκδόσεις του ιού που κάνουν τον ξενιστή τους πολύ άρρωστο (είναι πολύ λοιμογόνοι) συνήθως δεν επιλέγονται. Αυτό συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι θα ήταν πιο πιθανό να πεθάνουν ή να απομονωθούν, μειώνοντας την πιθανότητα μετάδοσης του ιού σε άλλους.

Το SAGE πιστεύει ότι αυτή η διαδικασία είναι απίθανο να προκαλέσει τον ιό να γίνει λιγότερο μολυσματικός βραχυπρόθεσμα, αλλά αυτό είναι μια ρεαλιστική πιθανότητα μακροπρόθεσμα. Ωστόσο, το SAGE λέει ότι υπάρχει μια ρεαλιστική πιθανότητα να εμφανιστούν πιο λοιμογόνα στελέχη μέσω του ανασυνδυασμού (κάτι που είναι γνωστό ότι κάνουν άλλοι κορονοϊοί).

Η απάντηση λοιπόν σε αυτό το κρίσιμο ερώτημα είναι ότι πραγματικά δεν γνωρίζουμε αν ο ιός θα γίνει πιο θανατηφόρος με την πάροδο του χρόνου. Αλλά δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι ο ιός θα γίνει μαγικά ακίνδυνος.

Θα εξελιχθούν οι άνθρωποι για να προλάβουν;

Δυστυχώς, η απάντηση είναι «όχι». Οι άνθρωποι δεν αναπαράγονται αρκετά γρήγορα και συσσωρεύουν αρκετές ευνοϊκές μεταλλάξεις αρκετά γρήγορα, που τους κρατάει σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τον ιό.

Ο ιός επίσης δεν σκοτώνει τους περισσότερους ανθρώπους που μολύνει. Και σε χώρες με καλά συστήματα υγειονομικής περίθαλψης, δεν σκοτώνει πολλούς ανθρώπους σε αναπαραγωγική ηλικία. Δεν υπάρχει λοιπόν «πίεση επιλογής» για τους ανθρώπους να μεταλλάσσονται ευνοϊκά για να παραμείνουν μπροστά από τον ιό.

ΠΗΓΗ: theconversation