Τα βακτήρια Chlamydia trachomatis ανακαλύφθηκαν το 1907 από έναν Γερμανό επιστήμονα. Ετυμολογικά, προέρχονται από την ελληνική λέξη καλαμιές , που σημαίνει μανδύας, και τραχομάτης από τα ελληνικά για τραχύ ή σκληρό. 

Αν και τα χλαμύδια είναι πιο συνηθισμένα στους νέους - το CDC εκτιμά ότι 1 στις 20 σεξουαλικά ενεργές νέες γυναίκες ηλικίας 14 έως 24 ετών έχουν χλαμύδια - όποιος είναι σεξουαλικά ενεργός μπορεί να προσβληθεί. Αυτός είναι ένας μόνο λόγος για τον οποίο η τακτική εξέταση STI είναι καλή ιδέα. 

Η νόσος είναι γνωστή και ως «σιωπηλή ασθένεια» αφού πάνω από το 70% των γυναικών και από το 50% των ανδρών δεν εμφανίζουν συμπτώματα. Εκτιμάται ότι μόνο το 10% των ανδρών και μόνο το 5-30% των γυναικών εμφανίζουν συμπτώματα από χλαμύδια .

Στις γυναίκες , τα χλαμύδια μολύνουν συνήθως τον τράχηλο προκαλώντας τραχηλίτιδα ή φλεγμονή του τραχήλου. Αυτό μπορεί να προκαλέσει συναισθήματα πόνου, ερεθισμού ή κολπικής εκκρίσεως.

Τα βακτήρια χλαμύδια μπορούν επίσης να ερεθίσουν την ουρήθρα - τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες - οδηγώντας σε ουρηθρίτιδα, η οποία συχνά υποδηλώνεται από πόνο κατά την ούρηση.

Στους άνδρες , τα χλαμύδια που δεν υποβάλλονται σε θεραπεία μπορούν επίσης να προκαλέσουν επιδιδυμίτιδα, ένα πρήξιμο στον σωλήνα στο πίσω μέρος των όρχεων, προκαλώντας πόνο.

Πως θα καταλάβετε ότι «κολλήσατε»

• Συνήθως, τα χλαμύδια μολύνουν την ουρήθρα ή τον τράχηλο. Αυτό είναι γνωστό είτε ως μη-γονοκοκκική ουρηθρίτιδα είτε ως τραχηλίτιδα.
• Η ουρηθρίτιδα οδηγεί σε αυξημένη συχνότητα ούρησης και πόνου ή κάψιμο με ούρηση (γνωστή ως δυσουρία).
• Η τραχηλίτιδα μπορεί να προκαλέσει πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, αιμορραγία μετά τη σεξουαλική επαφή ή άλλη αιμορραγία που συμβαίνει μεταξύ των εμμηνορροϊκών περιόδων.
• Η απόρριψη από το πέος μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε μεταξύ 5-10 ημερών μετά την έκθεση, ενώ η απόρριψη από τον κόλπο μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε μεταξύ 7–14 ημερών μετά την έκθεση.

Υπάρχει θεραπεία;

Τα χλαμύδια μπορούν να αντιμετωπιστούν εύκολα με αντιβιοτικά. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η θεραπεία είναι υποθετική - αυτό σημαίνει ότι ένα άτομο αντιμετωπίζεται πριν από την απόδοση των αποτελεσμάτων των εξετάσεων. Η πιθανή θεραπεία χορηγείται συνήθως εάν ένα άτομο έχει συμπτώματα ή εάν ένας σεξουαλικός σύντροφος έχει θετικά αποτελέσματα για χλαμύδια.

Η πιο κοινή θεραπεία για τα χλαμύδια είναι μία εφάπαξ δόση ενός αντιβιοτικού που ονομάζεται αζιθρομυκίνη. Εάν υπάρχει ανησυχία για πιθανή ταυτόχρονη μόλυνση με γονόρροια, χορηγείται επίσης μία μόνο ένεση αντιβιοτικού που ονομάζεται κεφτριαξόνη . Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν η θεραπεία είναι υποθετική.

Μερικές φορές, ένας πάροχος υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να αισθάνεται ότι η θεραπεία με ένα αντιβιοτικό που ονομάζεται δοξυκυκλίνη είναι πιο κατάλληλη από τη χρήση αζιθρομυκίνης. Για μια απλή λοίμωξη, η δοξυκυκλίνη συνταγογραφείται για ένα πρόγραμμα 7 ημερών. Εάν υπάρχει υποψία επιδιδυμίτιδας, συνταγογραφείται δοξυκυκλίνη για 10ήμερη πορεία. Εάν υπάρχει υποψία PID, η δοξυκυκλίνη συνταγογραφείται για μια πορεία 14 ημερών (αν και ενδέχεται να απαιτηθούν πρόσθετες παρεμβάσεις ανάλογα με τη σοβαρότητα). Και εάν υπάρχει υποψία LGV, η δοξυκυκλίνη συνταγογραφείται για ένα πρόγραμμα 21 ημερών.

Στην εποχή, υπάρχει αυξανόμενη σύγχρονη ανησυχία σχετικά με την εμφάνιση αντοχής στα φάρμακα ή αντοχή στα αντιβιοτικά. Αυτοί οι όροι αναφέρονται σε μια κατάσταση στην οποία τα βακτήρια έχουν εξελιχθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μην είναι πλέον αποτελεσματικά. Τα στελέχη των ανθεκτικών στα φάρμακα χλαμυδίων έχουν αρχίσει να εμφανίζονται σε μέρη του κόσμου, ωστόσο η σύσταση είναι ακόμη η θεραπεία με αζιθρομυκίνη ή δοξυκυκλίνη.

Με πληροφορίες από: cdc.gov

 

Διαβάστε επίσης:

Χλαμύδια: Τι θα γίνει αν δεν λάβετε σύντομα θεραπεία - Ο κίνδυνος στειρότητας