Στην εισήγηση τους σχετικά με τα σύγχρονα πρότυπα συγγραφής κτηνιατροδικαστικής έκθεσης για ζωντανό κακοποιημένο -  παραμελημένο ζώο συντροφίας που παρουσιάστηκαν στο 15ο Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Συνέδριο ο Δ. Τόντης Καθηγητής Παθολογικής Ανατομικής των Ζώων - Κτηνιατροδικαστικής, Δ/ντης, Εργαστήριο Παθολογικής Ανατομικής από το Τμήμα Κτηνιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Καρδίτσα ανέφερε τα παρακάτω:   «Στις μέρες μας τα περιστατικά κακοποίησης ζώων αναδεικνύονται συχνότερα από τα μέσα ενημέρωσης, προκαλώντας έντονες κοινωνικές αντιδράσεις.   Όποιος επιχειρήσει να κατανοήσει την έννοια «κακοποίηση ζώου» αντιμετωπίζει πρόβλημα ορισμού. Με την ευρεία έννοια ο όρος χρησιμοποιείται για να περιγράψει μορφές κακομεταχείρισης ενός ζώου και τη βλάβη που προκαλείται εξαιτίας της μη παροχής σωστής φροντίδας (παραμέληση), και κυρίως κάθε βάναυση ανθρώπινη σκόπιμη πράξη μέχρι τη μη-σύννομη θανάτωση του ζώου.   Επειδή τα πρότυπα αποδεκτής ανθρώπινης συμπεριφοράς προς τα ζώα ποικίλουν ανάλογα με το είδος ζώου, καθώς και κοινωνικά και πολιτισμικά δεδομένα, υπάρχουν δύο είδη προσέγγισης που πιθανά να διαφέρουν ή να αλληλεπικαλύπτονται μερικώς: η επιστημονική και η νομοθετική (βλέπε ελληνικά δημοσιεύματα).   Το FBI συνδέοντας την κακοποίηση ζώων με μορφές κοινωνικής βίας (για σκοπούς συλλογής δεδομένων κι όχι μόνο), κατηγοριοποίησε τις περιπτώσεις κακοποίησης ζώων σε 4 ομάδες, με ιδιαίτερη αναφορά στη σεξουαλική κακοποίηση και στον οργανωμένο εξαναγκασμό ζώου σε μάχη με άλλο ζώο.   Η σύγχρονη Κτηνιατρική Επιστήμη ξεπέρασε τη μέχρι πρόσφατα εκτίμηση του επιπέδου ευζωίας με βάση τις 5 ελευθερίες των ζώων, προτείνοντας 5 τομείς (πεδία ορισμού), εκ των οποίων 4 φυσικούς/ λειτουργικούς τομείς (διατροφή, περιβάλλον, υγεία, συμπεριφορά του ζώου) και 1 τομέα του συναισθηματικού βιώματος του ζώου.   Ανεξάρτητα από τις παραπάνω προσεγγίσεις, οι κτηνίατροι είναι οι επιστήμονες που μπορούν να χαρακτηριστούν ως πραγματογνώμονες βάσει των γνώσεων και δεξιοτήτων που έχουν αποκτήσει κατά την εκπαίδευση και κατάρτιση τους. Τα δικαστήρια χρειάζονται αντικειμενικές και επιστημονικά τεκμηριωμένες κτηνιατροδικαστικές γνωματεύσεις και όχι υποκειμενικές εμπειρίες και ανθρωπομορφικές εικασίες που είναι επιστημονικά άκυρες.   Η κτηνιατροδικαστική έρευνα διεξάγεται από τον/την κτηνίατρο πραγματογνώμονα και περιλαμβάνει, αλλά δεν περιορίζεται, στην εξέταση ενός ζώου ή ζώων και τη συλλογή: κλινικών πληροφοριών, φωτογραφιών, φυσικών αποδεικτικών στοιχείων που εμπλέκονται σε φερόμενο έγκλημα. Η κτηνιατροδικαστική έρευνα που διεξάγεται για ζωντανό κακοποιημένο/παραμελημένο ζώο συντροφιάς περιλαμβάνει, αλλά δεν περιορίζεται, στην συλλογή πληροφοριών από τη συστηματική κλινική εξέταση, εξειδικευμένες εργαστηριακές εξετάσεις, λήψη φωτογραφιών βίντεο και οτιδήποτε προέρχεται από το ζώο, τηρώντας την αλληλουχία επιμέλειας και διαχείρισης αποδεικτικών στοιχείων (chain of custody). Η εκτίμηση του  πόνου, της σωματικής κατάστασης, και άλλων μετρήσιμων στοιχείων πρέπει να ακολουθεί δημοσιευμένα πρότυπα - κλίμακες, ανάλογα με την περίπτωση.   Εκτός από τα προαναφερόμενα, η κτηνιατροδικαστική έρευνα μπορεί να περιλαμβάνει αξιολόγηση οποιωνδήποτε φυσικών αποδεικτικών στοιχείων π.χ. από το ιατρικό δελτίο, το περιβάλλον και τις συνθήκες διαβίωσης του ζώου, διαπιστωθέντα ευρήματα στη σκηνή του φερόμενου εγκλήματος (CSI), καθώς και πληροφορίες ή αναφορές που παρέχονται από εμπλεκόμενους φορείς (αστυνομία, δικαστικούς, δικηγόρους) είτε μάρτυρες ή/και φιλοζωικές οργανώσεις,   Προκειμένου ένας κτηνίατρος να διεξάγει μια κτηνιατροδικαστική έρευνα πέρα των πράξεων που απαιτούνται για την αποτροπή της ταλαιπωρίας του ζώου και τη διατήρηση της ζωής του, πρέπει να υπάρχει εθελοντική συγκατάθεση του ιδιοκτήτη, εκούσια παραίτηση από ιδιοκτησία, είτε μια δικαστική απόφαση που είτε να τερματίζει τα δικαιώματα ιδιοκτησίας είτε να εξουσιοδοτεί την έρευνα.   Τέλος, πρέπει να ακολουθούνται συγκεκριμένα βήματα για την τεκμηρίωση της κτηνιατροδικαστικής έκθεσης, την καταγραφή και τήρηση αρχείων, καθώς και την ακεραιότητα των αποδεικτικών στοιχείων.   Οι κτηνίατροι έχουν επαγγελματικά καθήκοντα τα οποία δεσμεύονται να τηρούν και να εκτελούν, όπως να είναι ικανοί να εφαρμόζουν κτηνιατρικές διαγνωστικές πρακτικές, να είναι αντικειμενικοί, να ενεργούν διεξοδικά και μεθοδικά, εξάγοντας αποτελέσματα και συμπεράσματα εντός του πεδίου της εμπειρογνωμοσύνης τους ως επιστήμονες».